Nico Gazan: Dagboek met bijlagen (brieven) (2 banden met handschrift en getypte tekst (alles fotocopie))

Dagboek van de Joodse vluchteling Nico Gazan, die in juni 1942 samen met zijn echtgenote via Frankrijk naar Zwitserland trachtte te ontkomen. Een eerste poging loopt op niets uit: Gazan en zijn gezelschap worden door de Zwitserse douane teruggestuurd naar Frankrijk, waar zij wegens illegale grensoverschrijding veroordeeld worden tot één maand gevangenisstraf en een geldboete. Voortijdig in vrijheid gesteld, wagen Gazan en zijn vrouw een tweede poging,die wel slaagt. Na een korte interneringsperiode te Varembé, verblijven beiden enige maanden te Genève, waar Gazan zich, o.m. als medewerker van de Commission Oecuménique d'Aide Spirituelle aux Prisonniers de Guerre, verdienstelijk maakt voor de hulpverlening vanuit Zwitserland aan in Frankrijk geïnterneerde (Nederlandse) vluchtelingen. In september 1943 keert Gazan terug naar Frankrijk (zijn vrouw blijft achter in Genëve) en weet Spanje te bereiken. Daar zit hij enige tijd gevangen, o.m. in een kamp bij Miranda de Ebro, krijgt tenslotte toestemming naar Madrid te verhuizen en van daar uit vertrekt hij - via Portugal -naar Engeland, waar hij zich opgeeft als vrijwilliger voor (vermoedelijk) de Nederlandse strijdkrachten. Het dagboek is vrijwel dagelijks bijgehouden, maar bevat slechts mededelingen van zakelijke aard betreffende schrijvers activiteiten en wederwaardigheden. Het is gesteld in correct Frans en Nederlands. Bij de dagboektekst zijn diverse foto's, kaartjes, souvenirs e.d. gevoegd, alsmede enige overige stukken, w.o. correspondentie van Jean Weidner en W.A. Visser 't Hooft inzake de hulp aan in Frankrijk geïnterneerde vluchtelingen (ook deze stukken zijn alle aanwezig in fotocopie). Omdat reflexies en ontboezemingen ten ene male ontbreken in dit dagboek, is het niet mogelijk een duidelijk beeld te vormen van de persoonlijkheid van Gazan, die in 1905 te Gouda werd geboren en - volgens enige der bijgevoegde papieren - "industrieel" van beroep zou zijn geweest Dagboek van de Joodse vluchteling Nico Gazan, die in juni 1942 samen met zijn echtgenote via Frankrijk naar Zwitserland trachtte te ontkomen. Een eerste poging loopt op niets uit: Gazan en zijn gezelschap worden door de Zwitserse douane teruggestuurd naar Frankrijk, waar zij wegens illegale grensoverschrijding veroordeeld worden tot één maand gevangenisstraf en een geldboete. Voortijdig in vrijheid gesteld, wagen Gazan en zijn vrouw een tweede poging,die wel slaagt. Na een korte interneringsperiode te Varembé, verblijven beiden enige maanden te Genève, waar Gazan zich, o.m. als medewerker van de Commission Oecuménique d'Aide Spirituelle aux Prisonniers de Guerre, verdienstelijk maakt voor de hulpverlening vanuit Zwitserland aan in Frankrijk geïnterneerde (Nederlandse) vluchtelingen. In september 1943 keert Gazan terug naar Frankrijk (zijn vrouw blijft achter in Genëve) en weet Spanje te bereiken. Daar zit hij enige tijd gevangen, o.m. in een kamp bij Miranda de Ebro, krijgt tenslotte toestemming naar Madrid te verhuizen en van daar uit vertrekt hij - via Portugal -naar Engeland, waar hij zich opgeeft als vrijwilliger voor (vermoedelijk) de Nederlandse strijdkrachten. Het dagboek is vrijwel dagelijks bijgehouden, maar bevat slechts mededelingen van zakelijke aard betreffende schrijvers activiteiten en wederwaardigheden. Het is gesteld in correct Frans en Nederlands. Bij de dagboektekst zijn diverse foto's, kaartjes, souvenirs e.d. gevoegd, alsmede enige overige stukken, w.o. correspondentie van Jean Weidner en W.A. Visser 't Hooft inzake de hulp aan in Frankrijk geïnterneerde vluchtelingen (ook deze stukken zijn alle aanwezig in fotocopie). Omdat reflexies en ontboezemingen ten ene male ontbreken in dit dagboek, is het niet mogelijk een duidelijk beeld te vormen van de persoonlijkheid van Gazan, die in 1905 te Gouda werd geboren en - volgens enige der bijgevoegde papieren - "industrieel" van beroep zou zijn geweest