Boonepolder, 1808-1958 (1959)

Inleiding De Boonepolder, eigenlijk Cornelis Jansz. Boone'spolder geheten, thans groot 15 ha en toebehorend aan één eigenaar, werd op 26 januari 1628 geheel door de golven bedekt, maar het jaar daarop weer teruggewonnen. Sedert had hij vooral met grondbraken te strijden. Belangrijke dijkvallen zijn die van februari 1716 en die van april 1718, welke laatste plaats had vóór de inlaag van 1711. Eindelijk werd het zuidelijk deel geheel prijs gegeven, het noordelijk deel werd overstroomd op 14 januari 1808 en 4 februari 1825 (1). In 1833 werd tussen de eigenaar van de Boonepolder enerzijds en de waterschappen Ooster- en Middel-Zeake anderzijds een overeenkomst gesloten, waarbij aan laatstgenoemde waterschappen en aan door hen in hun suatiegemeenschap op te nemen, andere waterschappen werd toegestaan hun opperwater te lozen op de zeelsuis van de Boonepolder. In deze suatiegemeenschap van beide Zwake's trad het waterschap 's-Gravenpolder op gelijke voet toe. Het onderhoud van alle suatiewerken met inbegrip van de zeesluis kwam hierbij echter geheel ten laste van de waterschappen Ooster- en Middel-Zwake en 's-Gravenpolder, welke daarenboven tezamen met de Boonepolder naar de evenredigheid van hun schotbare oppervlakte eveneens bijdroegen in de onderhoudskosten van de zeedijk (2). Deze suatiegemeenschap kreeg echter ook zijn inkomsten in de vorm van uitwateringsgelden van het waterschap de Buitenpolders van Nisse voor de lozing van het opperwater van de Kruiningen- en Lange Nieuwlandpolder over het grondgebied van beide Zwakepolders (3). Veel stukken betreffende de suatie en de zeedijk van de Boonepolder bevinden zich dan ook in de archieven van de waterschappen Ooster-Zwake, Middel-Zwake en 's-Gravenpolder. Het archief, dat begint in 1808 is vanaf 27 mei 1937 naar dienstjaar geordend. Noten: 1. A.J. van der Aa: Aardrijkskundig woordenboek der Nederlanden , 2e deel (1840), p. 584 2. Zie inv.nrs 38, 44, 73 3. Zie archief van het waterschap Ooster-Zwake, inv.nr 36