W. Geurink: Dagboek (cahiers)

Na in 1938 te zijn getrouwd betrekken Willem en Dina Geurink-Wisselink een boerderij in Lichtenvoorde, Gelderland. Vanaf dat moment houdt de gereformeerde veehouder Willem een dagboek bij, tot eind 1945, als ze inmiddels vier kinderen hebben. Aanvankelijk beschrijft het dagboek vooral het dagelijks (gezins)leven op een boerderij, zoals een zomeravond in 1940: "'t Is 9 uur geweest, maar nog klaarlichten dag. Schitterend weer, bijna bladstil, te mooi om naar bed te gaan. Een enkele keer dondert het over Varsseveld. Aan het tafeltje uit de slaapkamer zit ik nu te schrijven en Dina te lezen. De kleine Lina is al naar bed". Het overlijden van 'grootmoeder', bij Geurinks ouders thuis, en de daaropvolgende begrafenis komen uitvoerig aan bod: "Grootmoeder stond op de deel opgebaard en had niet de minste behoefte om weer terug te keeren in den intiemen familiekring". Maar in 1943 komen drie joodse broers, tieners nog, bij het gezin onderduiken: "Na de jongste jodenvervolging van drie weken geleden zijn zij, die de kans zagen, ontsnapt en voortvluchtig. 't Is toch verschrikkelijk leven, net een opgejaagde haas, die van 't eene stuk land naar 't andere verdreven wordt". Via de ondergrondse werkt er tevens een Russische piloot als 'boerenknecht'. Het verzorgen van onderduikers wordt steeds gevaarlijker: "Vannacht is het mijn beurt van wachtloopen, gewoonlijk van 4 uur tot het licht wordt. Wij hebben het 'wachtsysteem' ingesteld, ter voorkomen van overvallen door Duitschers, of N.S.B.ers, zoals onzen burgemeester Lamers. Na het oppakken van onderduikers bij Holkenborg en Tolkamp zijn we daarmee aangevangen". Onderwijl moet een andere boer het "aanbrengen van Joden en ondergedokenen" met de dood bekopen: "Huethorst is door het moordend lood uit een revolver om het leven gebracht. Een einde waar hij blijkbaar om vroeg". Willem en Dina, in 1990 onderscheiden door Yad Vashem, overlijden in 1997 en 2000. Na in 1938 te zijn getrouwd betrekken Willem en Dina Geurink-Wisselink een boerderij in Lichtenvoorde, Gelderland. Vanaf dat moment houdt de gereformeerde veehouder Willem een dagboek bij, tot eind 1945, als ze inmiddels vier kinderen hebben. Aanvankelijk beschrijft het dagboek vooral het dagelijks (gezins)leven op een boerderij, zoals een zomeravond in 1940: "'t Is 9 uur geweest, maar nog klaarlichten dag. Schitterend weer, bijna bladstil, te mooi om naar bed te gaan. Een enkele keer dondert het over Varsseveld. Aan het tafeltje uit de slaapkamer zit ik nu te schrijven en Dina te lezen. De kleine Lina is al naar bed". Het overlijden van 'grootmoeder', bij Geurinks ouders thuis, en de daaropvolgende begrafenis komen uitvoerig aan bod: "Grootmoeder stond op de deel opgebaard en had niet de minste behoefte om weer terug te keeren in den intiemen familiekring". Maar in 1943 komen drie joodse broers, tieners nog, bij het gezin onderduiken: "Na de jongste jodenvervolging van drie weken geleden zijn zij, die de kans zagen, ontsnapt en voortvluchtig. 't Is toch verschrikkelijk leven, net een opgejaagde haas, die van 't eene stuk land naar 't andere verdreven wordt". Via de ondergrondse werkt er tevens een Russische piloot als 'boerenknecht'. Het verzorgen van onderduikers wordt steeds gevaarlijker: "Vannacht is het mijn beurt van wachtloopen, gewoonlijk van 4 uur tot het licht wordt. Wij hebben het 'wachtsysteem' ingesteld, ter voorkomen van overvallen door Duitschers, of N.S.B.ers, zoals onzen burgemeester Lamers. Na het oppakken van onderduikers bij Holkenborg en Tolkamp zijn we daarmee aangevangen". Onderwijl moet een andere boer het "aanbrengen van Joden en ondergedokenen" met de dood bekopen: "Huethorst is door het moordend lood uit een revolver om het leven gebracht. Een einde waar hij blijkbaar om vroeg". Willem en Dina, in 1990 onderscheiden door Yad Vashem, overlijden in 1997 en 2000. In 2001 verscheen bij de uitgeverij Lichtenvoorde (Vereniging voor Oudheidkunde te Lichtenvoorde) "Willem en Dina Geurink: twee mensen om niet te vergeten". Het artikel over het echtpaar Geurink, geschreven door Henny Bennink , is te vinden in de bibliotheek van het NIOD.