De verklaringen waren gericht aan de kampcommandant van Westerbork. De N.C.I.M. had Stein en zijn vrouw 'vrijgegeven'. Zij konden naar hun woonplaats Zaandam terugkeren.

Het echtpaar Stein zat vanaf januari 1942 tot eind juni 1945 in Westerbork.

Memoires van Adolph Stein (1872-1944) ook wel bekend als Bloemen Mozes, 1943

Het monument voor Edith Stein in Echt (gemeente Echt-Susteren) is opgericht ter nagedachtenis aan de voor de Jodenvervolging uitgeweken katholiek-joodse zuster. Zij verbleef in het klooster te Echt van 31 december 1938 tot 2 augustus 1942, de dag waarop zij door de bezetter werd gedeporteerd. Onthulling De inzegening van het monument vond plaats op 31 mei 1987 door internuntius Cassedy. Onderhoud De ...

Het 'Drieluik voor Edith Stein' in Beek (gemeente Beek) is opgericht ter nagedachtenis aan Edith Stein, Duits filosofe en een heiligverklaarde Carmelites van joodse afkomst. Edith Stein werd als jongste van elf kinderen geboren in een orthodox joodse familie. In 1904 werd ze atheïste. Ze studeerde aan de universiteiten van Breslau, Göttingen en Freiburg im Bresgau Duits, filosofie, psychologie en geschiedenis. ...

2009-1112 (noodgeld, gedrukt), Noodgeld Tweede Wereldoorlog, Geldmuseum Utrecht

2009-1113 (noodgeld, gedrukt), Noodgeld Tweede Wereldoorlog, Geldmuseum Utrecht

Paul Stein hoopte dat alles goed was en dat Bernhard Stein al in bezit van het 'zertifikat' was. Hij bedoelde hiermee een Palestina-certificaat, waarmee Bernhard Stein en zijn vrouw van verder transport naar kampen in Duitsland of Polen gevrijwaard zou kunnen blijven. Fabrikant Stein zat al sinds januari 1942 in Westerbork en zou daar tot juni 1945 blijven.

In deze verklaring van de Amsterdamse Vreemdelingendienst, d.d. 9 juni 1955, staat dat Bernhard Stein en zijn vrouw Else Stein-Schlesinger, komende vanuit Barcelona zich in mei 1938 in Amsterdam inschreven. Oktober 1938 werd het echtpaar in de gemeente Zaandam ingeschreven, en vanaf januari 1942 stonden zij ingeschreven in de gemeente Westerbork.