Brief (copie) van een zwager aan Hubert 06-04-1942

Brief (copie) van zwager aan Hubert 06-04-1942Onleesbaar "Sütterlin" handschrift. Met behulp van een digitaal transciptieprogramma (https://readcoop.eu/de/transkribus/suetterlin-uebersetzen/) kan dit handschrift beperkt gelezen worden.Onderstaand de letterlijke vertaling van de brief: Lieve Hubert!Voor jouw brief van 21 febr. bedank ik je hartelijk. Het ben blij ook eens een teken van leven van jou de krijgen. Met mijn zus Ella sta ik voortdurende verbinding via brieven en hoor van haar ook hoe het met jou gaat. Desondanks heb ik Ella gevraagd mij jouw adres te sturen, want ik wilde met jou persoonlijk contact opnemen. Nu is dat ook gebeurd, tot mijn vreugde.Hij zegt het open; alles wat met vaderland samenhangt is hem vreemd geworden. Zelfs zijn eigen vrouw. De liefde voor het thuis echter voelt hijh sterker in zijn hart. Ofschoon er tegenstelling in die woorden zit, is het toch zo. Ze mogen al lang niet met verlof. Hij kan het zich niet voorstellen hoe hij weer in een geordend gezinsleven passen moet. Zij wonen in holen met wantsen en luizen. Wekenlang hebben wij bij 30 graden koude in de tent gehuisd. Ik denk alleen aan de morgen, toen om 6 uur 's morgens de tent boven het hoofd wegbrandde en gelijktijdig "Iwan" aanviel. De vijand hebben we teruggeworpen maar al hun hebben en houden was verbrand. Half bevroren en zonder een dak boven het hoofd hebben wij in het verkreupelde bos (???) de hemel vervloekt. Je verlangt te velde van harte weer eens naar regelmaat. en rust en zekerheid. Ik rij tegenwoordig dagelijks een weg die voortdurend onder zware vijandige artillerievuur ligt. Elf kilometer is de enkele weg. Elf kilometer doden rit. Over paardenkadavers heen, aan ontelbare graven van kameraden voorbij; die door de granaten weer uit hun rust gerukt werden. Eergisteren zijn voor mijn vrachtauto twee zware brekers gezet. Vijf meter waren ze weg. Hoe gebeurde dat wij niet kapot waren weet ik nu nog niet. Over de Stalin-orgel wil ik het niet hebben, lieve Hubert. Een keer in mijn leven kwam ik in deze hel. Ik weet niet of je het al weet. Ik ben namelijk naar een Oost-Pruizisch actief Regiment verplaatst. Vader berouwt het ook dat ik er de laatste tijd erg eraan geloven moest. Het klopt wel, dat de vervulling van het soldatendom in de echte frontdienst ligt. Wees echter blij dat je niet hier bent. Hier is "alles erbij". Ik had graag op al jouw vragen, die je in jouw brief aangesneden hebt mijn mening gegeven. Vergeef me als ik dat vandaag niet doe, de tijd is te kort. Ik moet weer naar buiten. De plicht roept.Voor vandaag hartelijke groet;jouw Albert 0233oA