Mien Peletier: Dagboek (handgeschreven tekst, ingebonden (fotokopieen))

Door het hoofd van de jonge (ongeveer 20 jarige) auteur spoken allerlei problemen. Alledaagse en levens-vragen wisselen elkaar af. Ben ik bang voor de dood, waarom moet ik trouwen en wanneer kun je iets bereiken voor deze mensheid? Ze denkt aan Christus. Het was maar één persoon, maar hij heeft toch veel betekend voor de mensheid. Voor haar ouders bestaat, denkt ze, maar één probleem: eten. Ze leest veel, vertelt over de inhoud van de boeken en leert zo problemen relativeren. Ze windt zich op over de zwarthandel en dat alle mannen tussen de 16 en 40 zich moeten melden. Ze droomt zelf ook over eten. Er is honger, mensen staan in de rij voor eten en ze heeft het koud, er is gebrek aan brandstof. Vader onderneemt tochten om eten te krijgen. Ze studeert en kan binnenkort kandidaatsexamen doen. De Nederlandse politiek volgt ze uit Het Parool en Vrij Nederland. Een korte periode vlucht ze op een fiets met een lekke band via familie in Hilversum naar kennissen in Bilthoven en ziet dat de honger en politieke problemen daar lang niet zo spelen. In hetzelfde cahier beschrijft de auteur een na-oorlogse vakantie met z'n drieen naar Bordeaux en omgeving. Door het hoofd van de jonge (ongeveer 20 jarige) auteur spoken allerlei problemen. Alledaagse en levens-vragen wisselen elkaar af. Ben ik bang voor de dood, waarom moet ik trouwen en wanneer kun je iets bereiken voor deze mensheid? Ze denkt aan Christus. Het was maar één persoon, maar hij heeft toch veel betekend voor de mensheid. Voor haar ouders bestaat, denkt ze, maar één probleem: eten. Ze leest veel, vertelt over de inhoud van de boeken en leert zo problemen relativeren. Ze windt zich op over de zwarthandel en dat alle mannen tussen de 16 en 40 zich moeten melden. Ze droomt zelf ook over eten. Er is honger, mensen staan in de rij voor eten en ze heeft het koud, er is gebrek aan brandstof. Vader onderneemt tochten om eten te krijgen. Ze studeert en kan binnenkort kandidaatsexamen doen. De Nederlandse politiek volgt ze uit Het Parool en Vrij Nederland. Een korte periode vlucht ze op een fiets met een lekke band via familie in Hilversum naar kennissen in Bilthoven en ziet dat de honger en politieke problemen daar lang niet zo spelen. In hetzelfde cahier beschrijft de auteur een na-oorlogse vakantie met z'n drieen naar Bordeaux en omgeving. Het dagboek werd beschreven door Ewoud Sanders in een achterpagina-artikel in het NRC- Handelsblad van 5 mei 1987. Het origineel bevindt zich in de egodocumentencollectie (ego 116) van het Internationaal Informatiecentrum en Archief voor de Vrouwenbeweging (I.I.A.V.).