dhr. Kieft: Dagboek (cahier)

'Onrustig geslapen. Vaak wakker en veel droomen. ‘k Was thuis… M’n gedachten toeven natuurlijk in Meppel, bij m’n vrouw en kinderen. ’t Geeft rust, dat in gedachten de kinderen samen zijn,’ schrijft de heer Kieft op 17 juli 1941 in zijn dagboek. Kieft, mogelijk predikant van beroep, zit die zomer precies twee maanden in Kamp Schoorl in Noord-Holland. Hij is politiek gevangene. ‘Zou Arend thuis zijn?’ vraagt hij zich af. Zoon Garmt Arend, op dat moment achtentwintig jaar oud, zal in de jaren zestig bekendheid krijgen als politicus voor de Anti-Revolutionaire Partij (ARP). Op 30 juni is vader thuis in Meppel gearresteerd: ‘Anne kwam waarschuwen,’ schrijft die. ‘Geen gevaar, wel wagen. Toen ik zag wist ik genoeg. Eerst even kijken, toen in huis. ,,Nu is ’t zoover’’ tot m’n vrouw. Vriendelijke behandeling officier, met de goede raad een jas mee te nemen: ,,’t Is maar voor een poosje’’. Waarom toch? Niet bekend - politiek.’ De gereformeerde Kieft, eveneens lid van de Anti-Revolutionaire Partij (ARP), is één van de 100 antirevolutionairen die, samen met 600 communisten, die zomer worden opgesloten in Kamp Schoorl. Een doorsnee dag is er als volgt: ‘Corvee en inspectie van den Commandant. We zwabberen en dweilen. ‘k sjouw de heele dag in pyamajas, om jas en overhemd te sparen. Sokken draag ik al niet in een week. En m’n broek - Zondagsch – wordt ook minder. Achter m’n zitvlak loopt een naad los. ‘k Heb m’n nieuwe schoenen aan en de zool stuk. Enfin ,,Mannen van naam’’ schamen zich niet in kleeren rond te loopen, die des slaapkamers zijn.’ Veelal wordt de tijd gedood met ‘Dammen, dammen. Schaken, schaken. Rooken, rooken. Wandelen, zonnen.’ In augustus 1941 worden de meeste politieke gevangenen overgebracht naar Kamp Amersfoort. Hoe het de heer Kieft dan vergaat, is onbekend. Hij overlijdt in 1963. 'Onrustig geslapen. Vaak wakker en veel droomen. ‘k Was thuis… M’n gedachten toeven natuurlijk in Meppel, bij m’n vrouw en kinderen. ’t Geeft rust, dat in gedachten de kinderen samen zijn,’ schrijft de heer Kieft op 17 juli 1941 in zijn dagboek. Kieft, mogelijk predikant van beroep, zit die zomer precies twee maanden in Kamp Schoorl in Noord-Holland. Hij is politiek gevangene. ‘Zou Arend thuis zijn?’ vraagt hij zich af. Zoon Garmt Arend, op dat moment achtentwintig jaar oud, zal in de jaren zestig bekendheid krijgen als politicus voor de Anti-Revolutionaire Partij (ARP). Op 30 juni is vader thuis in Meppel gearresteerd: ‘Anne kwam waarschuwen,’ schrijft die. ‘Geen gevaar, wel wagen. Toen ik zag wist ik genoeg. Eerst even kijken, toen in huis. ,,Nu is ’t zoover’’ tot m’n vrouw. Vriendelijke behandeling officier, met de goede raad een jas mee te nemen: ,,’t Is maar voor een poosje’’. Waarom toch? Niet bekend - politiek.’ De gereformeerde Kieft, eveneens lid van de Anti-Revolutionaire Partij (ARP), is één van de 100 antirevolutionairen die, samen met 600 communisten, die zomer worden opgesloten in Kamp Schoorl. Een doorsnee dag is er als volgt: ‘Corvee en inspectie van den Commandant. We zwabberen en dweilen. ‘k sjouw de heele dag in pyamajas, om jas en overhemd te sparen. Sokken draag ik al niet in een week. En m’n broek - Zondagsch – wordt ook minder. Achter m’n zitvlak loopt een naad los. ‘k Heb m’n nieuwe schoenen aan en de zool stuk. Enfin ,,Mannen van naam’’ schamen zich niet in kleeren rond te loopen, die des slaapkamers zijn.’ Veelal wordt de tijd gedood met ‘Dammen, dammen. Schaken, schaken. Rooken, rooken. Wandelen, zonnen.’ In augustus 1941 worden de meeste politieke gevangenen overgebracht naar Kamp Amersfoort. Hoe het de heer Kieft dan vergaat, is onbekend. Hij overlijdt in 1963. De heer Kieft is vader van Garmt Arend Kieft (1913-1998), van 1958 tot 1971 politicus voor de ARP. Garmt Arend Kieft is auteur van ‘Velddagboek Mobilisatie oorlog 39-40’ (244-2152).