D. van Eck: Handgeschreven dagboek (twintig volgeschreven schoolschriften, ingebonden in vier albums)

Drikus van Eck is landbouwer op de boerderij van zijn vader, aan de Dijkgraaf in Bennekom. Hij woont er met zijn ouders, vier zusters en enige broer. In december 1940 begint Drikus, dan vierentwintig, aan een dagboek. Op heldere wijze beschrijft hij de problemen die boeren en burgers ten tijde van de bezetting in het dagelijks leven meemaken. ‘In een tijd als deze leert men de mensen kennen,’ constateert Van Eck: volgens hem zijn smokkelen en diefstal van zowel fietsen als vee aan de orde van de dag op het platteland. In een verslag met de titel Evacuatie 1940, Een verhaal uit de oorlogsdagen, beschrijft hij twee jaar na dato de mobilisatie in Gelderland: 'Het was een rare maar ook wel gezellige tijd. We werden al gauw aan het werk gezet om verdedigingslinies aan te leggen. Zoo ontstond langzamerhand een linie aan de grens en verder hier in Gelderland de IJssel- en beroemde Grebbelinie. Stellingen werden opgeworpen en kazematten gebouwd. In november 1939 werden aan de Grebbe sluizen opengezet en trad de waterlinie in werking. Tusschen de Haar bij Wageningen en tot Veenendaal stond het geheele gebied onder water. Verder werden tankvallen gegraven en prikkeldraadversperringen aangelegd. Veel grond werd door dit alles vernield, maar voor de verdediging van het vaderland moest men wat over hebben.’ Op 10 mei 1940 is Van Eck er bij als de brug op de Dijkgraaf wordt opgeblazen. Hij schrikt daar erg van. Het leger dwingt hem en anderen landmijnen in te graven. Een levensgevaarlijk karwei. Als dichtbij de Slag om de Grebbeberg plaatsvindt, evacueren de boeren en hun koeien en paarden per boot naar Rotterdam. Voor Drikus is het een traumatische ervaring. Nog jaren zal de boerderij te kampen hebben met de door de inundaties verwoeste grond en het gebrek aan gras. De familie Van Eck overleeft de oorlog en hun bedrijf ook: ondanks de gruwelijke schade die in de omgeving is aangericht, is de boerderij van de familie nagenoeg ongedeerd gebleven. Drikus overlijdt in 1995. Drikus van Eck is landbouwer op de boerderij van zijn vader, aan de Dijkgraaf in Bennekom. Hij woont er met zijn ouders, vier zusters en enige broer. In december 1940 begint Drikus, dan vierentwintig, aan een dagboek. Op heldere wijze beschrijft hij de problemen die boeren en burgers ten tijde van de bezetting in het dagelijks leven meemaken. ‘In een tijd als deze leert men de mensen kennen,’ constateert Van Eck: volgens hem zijn smokkelen en diefstal van zowel fietsen als vee aan de orde van de dag op het platteland. In een verslag met de titel Evacuatie 1940, Een verhaal uit de oorlogsdagen, beschrijft hij twee jaar na dato de mobilisatie in Gelderland: 'Het was een rare maar ook wel gezellige tijd. We werden al gauw aan het werk gezet om verdedigingslinies aan te leggen. Zoo ontstond langzamerhand een linie aan de grens en verder hier in Gelderland de IJssel- en beroemde Grebbelinie. Stellingen werden opgeworpen en kazematten gebouwd. In november 1939 werden aan de Grebbe sluizen opengezet en trad de waterlinie in werking. Tusschen de Haar bij Wageningen en tot Veenendaal stond het geheele gebied onder water. Verder werden tankvallen gegraven en prikkeldraadversperringen aangelegd. Veel grond werd door dit alles vernield, maar voor de verdediging van het vaderland moest men wat over hebben.’ Op 10 mei 1940 is Van Eck er bij als de brug op de Dijkgraaf wordt opgeblazen. Hij schrikt daar erg van. Het leger dwingt hem en anderen landmijnen in te graven. Een levensgevaarlijk karwei. Als dichtbij de Slag om de Grebbeberg plaatsvindt, evacueren de boeren en hun koeien en paarden per boot naar Rotterdam. Voor Drikus is het een traumatische ervaring. Nog jaren zal de boerderij te kampen hebben met de door de inundaties verwoeste grond en het gebrek aan gras. De familie Van Eck overleeft de oorlog en hun bedrijf ook: ondanks de gruwelijke schade die in de omgeving is aangericht, is de boerderij van de familie nagenoeg ongedeerd gebleven. Drikus overlijdt in 1995. Het door Van Eck geschreven dagboek is in 2002 gedigitaliseerd en in bescheiden aantallen (twintig stuks) gedrukt. Helaas is een gedeelte van het dagboek ten tijde van de oorlog door inwerking van vocht beschadigd en dus moeilijk leesbaar geworden. Het dagboek wordt voorafgegaan door een uitgebreid verslag met de titel Evacuatie 1940, Een verhaal uit de oorlogsdagen. Dat verslag is door de auteur voltooid op 16 december 1941. Op 27 februari 1947 schreef hij een kort naschrift.