August Kersten: Herinneringen (losse bladen, getypt)

De auteur, in 1921 geboren in Den Bosch, haalt veel herinneringen aan zijn jeugd en Nederland op. Bij het uitbreken van de oorlog worden in Nederland de bruggen opgeblazen. Hij gaat een tijd bij een boer in Zeeland werken. Op het terrein van de boer liggen verdedigingswerken en zijn mijnenvelden, waarvan zij op de hoogte zijn, maar een onwetende Duitser wordt opgeblazen. Met toestemming van de Duitsers gaat hij naar Wenen om daar bij de Heinkelfabrieken te gaan werken. In Oostenrijk is het rustig. Volgens hem is daar de kans dat joden het er levend afbrengen groter dan in Nederland. Hij leert Weens spreken, wat het leven makkelijker maakt. Het weekend zwemt hij in één van de vele zwembaden en roeit op de Donau. Hij gaat naar de opera en het theater. Hij heeft z'n eerste vriendin. De Amerikanen bombarderen bijna dagelijks de steden, om voor de Russen de weg vrij te maken. Hij duikt dan in een schuilkelder. De mensen blijven vrij rustig, de Duitsers moeten steeds meer terugtrekken. Hij vertelt over de Oostenrijkse oorlogsgeschiedenis. Hij wordt tolk als de Amerikanen komen. Dr. Heinkel met wie hij persoonlijk contact heeft, vlucht met familie naar Amerika. In Jenbach werkt hij voor de Amerikanen en krijgt een auto. Het voedsel wordt beter. Er komen Amerikaanse wetenschappers bij de Heinkel-fabrieken kijken en de auteur is tolk. Ook leert hij Duitsers Engels spreken. Een bezoek aan Dachau maakt diepe indruk op hem. In de bergen zitten deserteurs en anti-nazi's. Hij zegt dat hij februari 1944 via Straatsburg en Parijs terug gaat naar Den Bosch om carnaval te vieren(?). Hij gaat dan naar Engeland naar camp Wolverhampton voor een opleiding. Na afloop, eind 1944, gaat hij naar Swansea, daarna naar Cardiff naar de Nederlandse club. Hier krijgt hij onderdak en eten. Vervolgens gaat hij een militaire training volgen in Brentwood (Essex), die hij verschrikkelijk zwaar vindt. Het is er koud, er is geen warm water en de trainers zijn streng. De auteur, in 1921 geboren in Den Bosch, haalt veel herinneringen aan zijn jeugd en Nederland op. Bij het uitbreken van de oorlog worden in Nederland de bruggen opgeblazen. Hij gaat een tijd bij een boer in Zeeland werken. Op het terrein van de boer liggen verdedigingswerken en zijn mijnenvelden, waarvan zij op de hoogte zijn, maar een onwetende Duitser wordt opgeblazen. Met toestemming van de Duitsers gaat hij naar Wenen om daar bij de Heinkelfabrieken te gaan werken. In Oostenrijk is het rustig. Volgens hem is daar de kans dat joden het er levend afbrengen groter dan in Nederland. Hij leert Weens spreken, wat het leven makkelijker maakt. Het weekend zwemt hij in één van de vele zwembaden en roeit op de Donau. Hij gaat naar de opera en het theater. Hij heeft z'n eerste vriendin. De Amerikanen bombarderen bijna dagelijks de steden, om voor de Russen de weg vrij te maken. Hij duikt dan in een schuilkelder. De mensen blijven vrij rustig, de Duitsers moeten steeds meer terugtrekken. Hij vertelt over de Oostenrijkse oorlogsgeschiedenis. Hij wordt tolk als de Amerikanen komen. Dr. Heinkel met wie hij persoonlijk contact heeft, vlucht met familie naar Amerika. In Jenbach werkt hij voor de Amerikanen en krijgt een auto. Het voedsel wordt beter. Er komen Amerikaanse wetenschappers bij de Heinkel-fabrieken kijken en de auteur is tolk. Ook leert hij Duitsers Engels spreken. Een bezoek aan Dachau maakt diepe indruk op hem. In de bergen zitten deserteurs en anti-nazi's. Hij zegt dat hij februari 1944 via Straatsburg en Parijs terug gaat naar Den Bosch om carnaval te vieren(?). Hij gaat dan naar Engeland naar camp Wolverhampton voor een opleiding. Na afloop, eind 1944, gaat hij naar Swansea, daarna naar Cardiff naar de Nederlandse club. Hier krijgt hij onderdak en eten. Vervolgens gaat hij een militaire training volgen in Brentwood (Essex), die hij verschrikkelijk zwaar vindt. Het is er koud, er is geen warm water en de trainers zijn streng.