Hermanus Laurentius Maria Kroezen

Ook bekend als: Herman

Herman wordt geboren op 2 december 1919 in Boxmeer. Nadat hij zijn mulodiploma behaalt, gaat hij in opleiding bij de Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis in Zevenaar, om hem voor te bereiden op een kerkelijke loopbaan. Die roeping is echter maar van korte duur en ook het schoenmakersvak van zijn vader trekt hem niet. In plaats daarvan besluit hij het leger in te gaan, waar hij al snel de rang van sergeant behaalt. Na de Duitse inval wordt hij krijgsgevangen genomen, maar in het kader van Hitlers amnestie voor Nederlandse militairen weer vrijgelaten. Herman is een overtuigde patriot en meent de Nederlandse zaak het beste te kunnen dienen door zich bij de Koninklijke Marechaussee te melden (voordat deze door de Duitse autoriteiten wordt afgeschaft en vervangen). Na enkele malen te zijn overgeplaatst, belandt Herman in Blerick, waar hij mejuffrouw Hendriks leert kennen en zich mee verlooft. Onverwachts volgt overplaatsing naar de grensbewaking in Weert, waar het verzet zeer actief is. In het voorjaar van 1944 wordt het verzet hier verraden, als in Amsterdam een Limburgse verzetsman is gearresteerd, omdat hij niet over de juiste papieren beschikte. De verzetsman slaat door na gewelddadige ondervraging en niet lang daarna leggen de Duitsers een hinderlaag voor de Weerter verzetsgroep. In juni wordt de top van het regionale verzet naar een vergadering in een klooster gelokt en daar door vermomde agenten van de Sicherheitspolizei (SIPO) gearresteerd. Bij deze groep is ook Hermans collega Lubbertus Dusink aangesloten. Samen met Herman en Karel Wering, opperwachtmeester en ploegcommandant van de politie, is hij verantwoordelijk voor de bewaking en overplaatsing naar Maastricht van een van de gearresteerde Weertse verzetsmensen, Pierre Dorssers. Het drietal besluit na koortsachtig overleg Dorssers te helpen ontsnappen; vermoedelijk heeft Lambertus hierop aangedrongen, gezien zijn eigen nauwe banden met de groep. Hoe Dorssers de volgende dag weet te ontsnappen, is niet helemaal duidelijk. Mogelijk hebben Lambertus, Herman en Karel zijn celdeur niet op slot gedaan en heeft de verzetsman daarna met hulp van buiten weg weten te komen. Enkele vooraanstaande NSB'ers brengen dit verhaal echter onder aandacht van de Sicherheitsdienst (SD) die het drietal arresteert. Ze worden nu zelf voor verhoor in Maastricht vastgehouden. Herman, Karel en Lambertus worden door de SD tot gevangenschap in kamp Vught veroordeeld. Als de SS vanwege het naderen van de geallieerden op 5 september 1944 ('Dolle Dinsdag') overgaat tot evacuatie van het kamp, wordt het drietal met de rest van de mannelijke gevangenen op transport gezet naar Sachsenhausen, waar ze onder andere zware dwangarbeid moeten verrichten in de beruchte Klinkerwerk Oranienburg. Eind december wordt Karel hier in de ziekenboeg opgenomen. Zodra de dodenmarsen op gang komen, is Karel nog altijd te ziek om te lopen en wordt achtergelaten. Hij zou uiteindelijk door de Russen worden bevrijd en keert voor het leven getekend terug naar huis. Lambertus wordt uiteindelijk op dodenmars gestuurd en belandt vermoedelijk in het kamp Wöbbelin bij Ludwigslust. Vermoedelijk wordt hij in extreem verzwakte toestand daar tijdens de bevrijding aangetroffen en overgebracht naar het ziekenhuis in Ludwigslust, waar hij op 24 mei 1945 bezwijkt aan de geleden ontberingen. Herman is intussen, mogelijk via Neuengamme, naar Bergen-Belsen gedeporteerd. Hij maakt de bevrijding van het kamp op 15 april 1945 nog mee, maar de maandenlange ontberingen en zware dwangarbeid in de kampen hebben ook hem fysiek totaal gebroken. Ergens in de loop van mei 1945 is hij vermoedelijk aan hongeroedeem overleden. Over de precieze omstandigheden van zijn overlijden is weinig met zekerheid bekend. Ook zijn lichaam is nooit gevonden; zeer waarschijnlijk is dat met de stoffelijke resten van andere gevangenen gecremeerd of in een massagraf gestort. Na de bevrijding van Bergen-Belsen gebeurt dit op grote schaal om de verspreiding van vlektyfus (die dan al 14.000 slachtoffers heeft geëist) tegen te gaan. Herman is 25 jaar geworden.

Bron: Brabantse Gesneuvelden