Korstiaan van der Mije

Korstiaan van der Mije, oudste kind in een groot gezin, groeide op in een wisselend woonpatroon tussen Amsterdam, Zandvoort en de Haarlemmermeer. In 1923 diende hij bij het 2de Regiment Veldartillerie. In de jaren dertig woonde hij met Geertruida Wanschers-Klomp, een weduwe met acht kinderen, in de Haarlemmermeer en verdiende hij de kost als veehandelaar. In 1937 verhuisde het gezin naar Amsterdam. In datzelfde jaar vertrok Korstiaan naar Spanje om deel te nemen aan de Spaanse Burgeroorlog. Hij arriveerde in augustus 1937 bij de Internationale Brigades in Albacete, waar buitenlandse vrijwilligers werden opgeleid. Hoewel hij officieel lid was van de XIe Internationale Brigade, is er weinig bekend over zijn activiteiten in Spanje. Zijn familie ontving tot midden 1938 nog post via de Internationale Rode Hulp, maar daarna viel het contact weg. Na het opheffen van de Internationale Brigades in oktober 1938 keerde Korstiaan met een groep Nederlandse vrijwilligers terug naar Nederland. Deze terugkeer werd officieel vastgelegd op de zogenaamde Lijst-Schlosser, opgesteld door de Duitse viceconsul Franz Schlosser, die de Nederlandse regering vertegenwoordigde in Barcelona. In 1939 woonde Korstiaan weer in Amsterdam bij Geertruida Klomp. Op 1 januari 1940 overleed hij op 36-jarige leeftijd aan blaaskanker in het Amsterdamse Binnengasthuis. Ondanks zijn deelname aan de Spaanse Burgeroorlog behield hij zijn Nederlandse staatsburgerschap, wat uitzonderlijk was aangezien veel teruggekeerde Internationale Brigadisten dit verloren. Zijn leven weerspiegelt de betrokkenheid van Nederlandse vrijwilligers bij de strijd tegen het fascisme in Spanje en de complexe nasleep daarvan in Nederland.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)