Hendricus Bender

BENDER (Hendricus, roepnaam Henk), geboren te Rotterdam op 22 juli 1920. Vanaf 1938 woont Henk met zijn ouders in de Commanderijstraat, welke straat nagenoeg geheel verloren is gegaan bij het bombardement van 14 mei 1940. Henk trouwt in 1942 en woont in 1944 met zijn vrouw in Rotterdam-Vreewijk, op het adres Dordtschestraatweg 617b. Bij de razzia van 10 november 1944 wordt Henk opgepakt, hij is dan 24 jaar en machinebankwerker bij Piet Smit. Hij wordt al om 08:30 uur van huis gehaald. Via het oude Feijenoord terrein moet hij naar de Stieltjeskade waar de rijnaken klaarliggen. Via Utrecht, Amsterdam en het IJsselmeer komt Henk aan in Kampen. En dan gaat het met de trein naar Duitsland. Wanneer Henk bij een nachtelijke stop in Lehrte wat langs de treinen wandelt, ontdekt hij dat de soldaten die het transport bewaken de kwaadste niet zijn. Uiteindelijk komt Henk aan in Hannover-Wülfel, waar hij tewerkgesteld wordt bij Eisenwerke Wülfel, een fabriek waar onder andere kogellagers worden gemaakt. Henk verblijft in een overvol en vies lager aan de Erytropelstraße. Het eten en de verzorging zijn slecht en een terugkerend karweitje is het stoppen van z’n sokken. In toenemende mate gaat het luchtalarm af. De fabriek heeft veilige bunkers, maar daarin mogen alleen Duitsers, niet de Rotterdammers. Veelal betreft het overvliegers richting Berlijn. Maar op 14 maart 1945 wordt Wülfel gebombardeerd. Als Henk uit de schuilkelder komt, ziet hij vlak bij de kelder twee blindgangers. De hele fabriek is verdwenen. Vermoedelijk eind april 1945 wordt Henk bevrijd. Voordat hij veilig naar Rotterdam kan, verblijft hij enige tijd in Maastricht en daarna nog enkele weken in Maasbree. Henk overlijdt te Rotterdam op 8 maart 1985, 64 jaar oud

Bron: Stadsarchief Rotterdam