Henriette Frank

Henriëtte was een bewoner van de Rijks Krankzinnigen Gesticht “De Grote Beek” in Eindhoven.

Op 13 maart 1944, zo tegen het avondeten, krijgt geneesheer-directeur Mooij van het Rijks Krankzinnigen Gesticht twee leden van de Duitse Sicherheitsdienst op bezoek. Ze komen vier joodse patiënten ophalen. Het gaat om patiënten die voor rekening van de gemeente Amsterdam verpleegd worden. In aanwezigheid van zijn stafleden, de doktoren Ruiter, Tiggelaar, De Regt en Flohil, wordt Mooij gesommeerd de vier joden over te dragen. Dokter Mooij antwoordt: “Ik heb geen joden, alleen maar patiënten”.

Dokter Mooij weigert iedere medewerking en beroept zich op zijn ambtseed en gewetensbezwaren. Ook zijn stafleden scharen zich achter hem. Mooij wordt daarop gearresteerd en later afgevoerd naar het politiebureau. De achtergebleven geneesheren volharden eveneens in hun weigering.

De volgende ochtend, rond de klok van elf, komt de Sicherheitsdienst met groot vertoon van macht terug.
Het administratiegebouw wordt afgegrendeld en bezet door leden van de Sicherheitsdienst, aangevuld met leden van de burgerwacht.
Opnieuw worden de achtergebleven geneesheren gesommeerd de namen vrij te geven en de joodse patiënten over te dragen. Het gaat nu niet meer om de vier joodse patiënten die voor rekening van de gemeente Amsterdam verpleegd worden, maar om àlle joodse patiënten.
Ruiter, Tiggelaar, De Regt en Flohil volharden in hun weigering om gegevens te verstrekken.
Daarop bezetten leden van de Sicherheitsdienst het administratiekantoor en dwingen, met getrokken pistool, het aanwezige personeel de met ‘J’ gemerkte registratiekaarten te overhandigen. Wederom wordt er geweigerd.
De Sicherheitsdienst doorzoekt nu zelf de kaartenbakken en haalt er de met ‘J’ gemerkte kaarten uit. Daarop begeeft men zich naar de paviljoens en dwingt de personeelsleden door hen het pistool op de borst te zetten, de betreffende patiënten aan te wijzen. Vierentwintig joodse patiënten worden op die manier bijeen gedreven en naar het hoofdgebouw gebracht, waar ze gedwongen worden in een gereedstaande overvalwagen te stappen.

Henriëtte was één van hen.

Henriëtte Frank wordt op 30 januari 1906 in Rotterdam geboren als dochter van Salomon Frank (* 4 januari 1868) en Catharina Frank (* 11 november 1865) Op 26 maart 1940 wordt ze op last van de president van het arrondissementsrechtbank te ’s-Hertogenbosch met een machtiging opgenomen in het Rijks Krankzinnigen Gesticht in Eindhoven. Ze komt dan van de kolonie Geel, bij Antwerpen. Deze kolonie stond bekend om haar gezinsverpleging.

Het dossier bevat maar weinig gegevens. Henriëtte Frank komt uit de aantekeningen naar voren als een zeer kwetsbare vrouw, die haar leven lang al ondersteuning heeft gekregen. Ze is lange tijd in Geel opgenomen geweest, maar daarover bevat het summiere dossier geen aantekeningen. Ze is niet gemakkelijk. Ze wordt als zeer prikkelbaar ervaren en meent dat iedereen tegen haar gekant is. Ze weigert te werken en is onverschillig ten opzichte van haar omgeving. In het dossier zit een brief van de burgelijke stand van Eindhoven, gedateerd 2 juli 1963, waarin gemeld wordt dat het ‘overlijden’ van Henriëtte Frank werd geregistreerd als ‘overleden op 26 maart 1944 in de omgeving van Oswiecim (Auschwitz) in Polen’.

Bron: Herinner U de namen, Stichting 18 September.