Gerardus Lodevicus Taheij

Ook bekend als: Gerardus Taheij

Gerardus wordt geboren op 26 februari 1921 in Utrecht en woont in Tilburg. Tot zijn diensttijd werkt hij daar als stoffeerder. Kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa meldt hij zich voor militaire dienst in Enschede, waar hij als korporaal wordt ingedeeld bij het oorlogsvrijwilligersbataljon 2-10 Regiment Infanterie. Dit bataljon is voortgekomen uit het verzet en de Binnenlandse Strijdkrachten in Twente. In maart 1946 reist Gerardus met het bataljon af naar Wokingham in Engeland, waar ze hun uitrusting en materieel in ontvangst nemen; het nog in opbouw zijnde Nederlandse leger is op dat moment nog sterk afhankelijk van Britse legerdump. Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Gerardus voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. In april reist hij met de Tegelberg af naar de Oost, waar bij na een zeereis van een maand op 16 mei in Soerabaja aan land gaat. Daar wordt Gerardus ingezet voor de bewaking van de stad tegen infiltraties en aanslagen. Ook doet hij frontervaring op langs de buitenposten, waar de soldaten van zijn bataljon elkaar beurtelings in pelotons aflossen om de revolutionaire guerrilla’s op afstand te houden. Vanaf het voorjaar van 1947 bemant het bataljon eigen posten in de binnenlanden. Het aantal beschietingen en incidenten met revolutionairen neemt in de loop van 1947 sterk toe. Bij een dergelijke vijandelijke actie op 1 juli 1947 in Soerabaja sneuvelt Gerardus tijdens de vervulling van zijn plicht. Hij is 26 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats Kembang Kuning in Surabaya.

Bron: Brabantse Gesneuvelden