Johannes Sittig

Hans Sittig, afkomstig uit een bankiersfamilie in Praag, verhuisde rond 1928 naar Duitsland en werd lid van de Kommunistische Partei Opposition (KPO). In 1933 vluchtte hij met zijn verloofde Eva Laufer, eveneens KPO-lid, naar Nederland vanwege de opkomst van het nazisme. In 1936 trouwden ze en vertrokken kort daarna naar Spanje om deel te nemen aan de Spaanse Burgeroorlog aan de kant van de republikeinen. Hans diende als luitenant bij de POUM, een internationaal-socialistische partij, en werkte aan wapens in Barcelona, terwijl Eva als verpleegster actief was aan het front in Aragon. In 1937 leidde de interne strijd tussen de stalinistische PCE en de POUM tot vervolging van POUM-leden. Hans werd gearresteerd en gevangen gezet in Barcelona, terwijl Eva later ook werd opgepakt en een jaar in een vrouwengevangenis doorbracht. Na hun vrijlatingen keerden ze terug naar Nederland, maar hun huwelijk hield de spanningen niet stand en werd in 1946 ontbonden. Eva verhuisde naar Engeland, Hans verwijderde zich van het communisme. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte Hans bij de Van Leer Vatenfabriek en was actief in het Nederlandse verzet, met name in de Verzetsgroep Gerretsen. Hij speelde een belangrijke rol in het verspreiden van distributiebonnen om de illegaliteit te ondersteunen. Na de oorlog trouwde hij opnieuw en richtte zich op zijn carrière als statisticus. Hij was 35 jaar directeur van het Adviesbureau voor Toegepaste Statistiek, medeoprichter van de Vereniging voor Statistiek en werd in 1970 hoogleraar aan de Economische Hogeschool in Rotterdam. In 1954 werd hij genaturaliseerd als Nederlander. Hans Sittig overleed na een kort ziekbed, altijd dankbaar voor de opvang die Nederland hem bood.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)