Francois Johannes van Luijt

Ook bekend als: François

François wordt geboren op 12 november 1895 in Gestel bij Eindhoven, als zoon van Alphonsus van Luijt en Maria Koudenberg. Met zijn vrouw woont hij in de Javaanse stad Bandoeng in Nederlands-Indië, waar hij magazijnmeester werkt bij Singapore Rubberworks. Daarnaast is hij aangesloten bij de Landstorm. De KNIL-hulpkorps is samengesteld uit mannen die te oud zijn voor de reguliere dienst, maar in noodgevallen nog wel kunnen worden opgeroepen voor territoriale verdediging. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt François vanuit de Landstorm als sergeant onder de wapenen geroepen voor de verdediging van de kolonie. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog heftige tegenstand, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot overgave. Diezelfde dag wordt ook François dan in Bandoeng krijgsgevangen genomen en samen met duizenden andere Nederlandse militairen afgevoerd naar de Javaanse kampen. In de Japanse kampen staan de krijgsgevangenen bloot aan de meest uiteenlopende ontberingen en stelselmatige mishandeling. Ze worden gedwongen tot zwaar, uitputtend werk ten behoeve van de Japanse krijgsverrichtingen, maar ontvangen nauwelijks afdoende voeding, medicijnen en kleding. Huisvesting in de kampen is erbarmelijk slecht, zodat besmettelijke en tropische ziekten zich snel kunnen verspreiden. In hun verzwakte toestand lopen de gevangenen niet alleen groot risico ernstige ongelukken te maken, maar ze worden ook afgeranseld door de bewakers als zij vinden dat het werk niet hard genoeg opschiet. Onder deze omstandigheden vinden duizenden militairen in de kampen de dood. In mei 1943 bevindt François zich op de patrouilleboot Tajima Maru die hem dan van of naar de kampen op Timor en Flores brengt. Hij overlijdt op 6 mei aan boord van het schip aan hartfalen, een dag nadat hij ernstig ziek is geworden. Zijn conditie is vrijwel zeker het gevolg van – of verergerd door – de eerder geleden ontberingen in de kampen en de slechte omstandigheden aan boord. François is 47 jaar geworden en krijgt een zeemansgraf.

Bron: Brabantse Gesneuvelden