Cornelis Rooijakkers

Ook bekend als: Cornelis

Cornelis wordt geboren op 15 augustus 1918 in Steenbergen en woont in Helmond. Kort na afloop van de Tweede Wereldoorlog in Nederland meldt hij zich als oorlogsvrijwilliger voor dienst bij de Koninklijke Marine. Voor opleiding vertrekt hij naar de Verenigde Staten, waar Cornelis in september 1945 in Camp Davis als marinier bij de dan opgerichte Mariniersbrigade wordt ingedeeld. Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Als de Britten en Nederlanders vervolgens aanstalten lijken te maken om de oude koloniale orde te herstellen, breekt de chaotische periode van de Bersiap (‘wees paraat’) aan waarin met name buitenlanders – Japanners, Chinezen en Britten – en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. Voor de vervulling van zijn dienstverband wordt Cornelis met de Mariniersbrigade naar Nederlands-Indië gezonden om er bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. In december 1945, na enkele maanden opleiding, reist hij met de Bloemfontein af naar de Oost. Admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het geallieerde South East Asia Command (SEAC) heeft echter met ingang van 2 november 1945 een landingsverbod uitgevaardigd voor Nederlandse troepen op Java en Sumatra, tot grote woede van de Nederlandse militairen. Met het verbod wil Mountbatten voorkomen dat de situatie escaleert tot een grootschalige oorlog waarin de Britse troepen in Indië verzeild raken. Op een kleine groep mariniers na die wel mogen debarkeren, wijkt de Nederlandse troepenmacht uit naar Malakka, in afwachting van de opheffing van het landingsverbod. In maart 1946 is het dan zover dat de mariniers op Java mogen landen. In de eerstvolgende maanden wordt Cornelis bij diverse grootschalige en succesvolle acties op het oosten van het eiland rond Soerabaja ingezet. Hier heeft zich een actief front gevormd tussen de Nederlandse gezagsbataljons en de revolutionaire strijders. Tijdens gevechten aan dit front raakt Cornelis begin juli 1946 dodelijk gewond door vijandelijk vuur. Hij wordt afgevoerd naar het marinehospitaal in Soerabaja, maar de geboden hulp mag niet meer baten. Op 2 juli bezwijkt hij aan zijn verwondingen. Cornelis is 27 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.

Bron: Brabantse Gesneuvelden