Piet Muselaers

Ook bekend als: Piet, Petrus Josephus Henricus Muselaers

Petrus Josephus Henricus (Piet) Muselaers (Tilburg, 18 maart 1916 - Hamburg, 7 februari 1945) was een administrateur en tijdens de Duitse bezetting onder andere betrokken bij verzetsactiviteiten namens de KP Soest. Hij nam onder meer deel aan de Tilburgse zegeltjeskraak. Muselaers werd op 3 februari 1944 gearresteerd. Na gevangenschap in Kamp Haaren, Kamp Amersfoort en Neuengamme, kwam hij door uitputting om het leven bij Hamburg-Hammerbrook.

Bron: Stichting WO2Net | Oorlogsbronnen.nl

Piet wordt geboren op 18 maart 1916 in Tilburg, waar hij werkt als administrateur op het kantoor van het ziekenfonds. Daar leert hij zijn collega Anny Bloem kennen met wie hij verkering krijgt. Op 25 januari 1944, een dag na de mislukte aanslag op de collaborerende politieagent Piet Gerrits, voert Knokploeg-Soest in samenwerking met ambtenaren van de afdeling Bevolking een grootscheepse overval uit op het Tilburgse distributiekantoor. 105.000 zogenaamde ‘Rauterzegeltjes’ worden buitgemaakt en succesvol verduisterd. Pas een dag later wordt de vermissing geconstateerd. De Sicherheitspolizei (Sipo), belast met het opsporen van de daders, heeft alleen de naam van Huub Simons als aanknopingspunt. Spoedig wordt ook Piet in verband gebracht met de knokploeg uit Soest, maar onbekend is hoe hij zich precies tot de knokploeg verhoudt. Piet wordt desondanks op 3 februari vanwege zijn vermeende betrokkenheid gearresteerd en voor verhoor naar de SD-Polizeigefängnis in Haaren gebracht. Daarna volgt deportatie naar kamp Amersfoort, waar hij van mei tot oktober 1944 blijft. Dat najaar wordt hij naar concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg gedeporteerd. Vervolgens wordt Piet doorgestuurd naar het buitenkamp in stadsdeel Hamburg-Hammerbrook, ondergebracht in een verlaten fabriekscomplex aan de Spaldingstrasse, een van de weinige gebouwen die het grote brandbombardement hebben doorstaan. Ruim een jaar eerder, in de nacht van 27 op 28 juli 1943, had Operatie Gomorra plaatsgevonden; de Britse luchtmacht wierp ruim 9000 ton aan brisant- en brandbommen op Hamburg. In de vuurstorm vonden 42.000 mensen de dood en werd de stad voor meer dan de helft weggevaagd. Omdat de meeste Duitse mannen aan het front dienen, worden gevangenen uit Neuengamme na het bombardement ingezet voor het ruimen van puin, het vrijmaken van de straten en het onschadelijk maken van onontplofte granaten. Door de slechte voeding en mishandelingen verzwakken de gevangenen snel, wat de kans op ongelukken bij het gevaarlijke werk zeer groot maakt. In de zes maanden dat het buitenkamp heeft bestaan, komen 800 van de 2000 gevangenen om het leven en is daarmee niet alleen het grootste, maar ook het dodelijkste van de buitenkampen van Neuengamme. Piet bezwijkt uiteindelijk op 7 februari 1945 in Hamburg aan de gevolgen van ernstige mishandeling, uitputting en ondervoeding. Hij is 28 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld in Hamburg-Ohlsdorf.

Bron: Brabantse Gesneuvelden