Cornelis Franciscus van Leeuwaarden

Ook bekend als: Cornelis

Cornelis wordt geboren op 1 november 1908 in Strijp bij Eindhoven. Als de oorlogsdreiging in 1939-1940 voor Nederland sterk toeneemt, wordt hij onder de wapenen geroepen en als sergeant ingedeeld bij de motorcompagnie van het 1e bataljon van het 27e Regiment Infanterie. Begin mei 1940 is dit bataljon gelegerd ten westen van de Zuid-Willemsvaart, tussen het Wilhelminakanaal en sluis 7 bij Helmond.

Op 10 mei valt het Duitse leger Nederland binnen en ontstaat er een chaotische situatie aan Nederlandse zijde. Cornelis wordt met zijn onderdeel bevolen om het Wilhelminakanaal over te steken. Slechts een gedeelte van de eenheid krijgt dit voor elkaar, omdat dan de ontijdige opdracht wordt uitgevoerd de bruggen bij Lieshout op te blazen. Het bataljon raakt verdeeld en de overgestoken troepen lopen de Nederlandse bataljons aan de noordzijde van het kanaal ernstig voor de voeten, zodat ook deze eenheden uiteenvallen. Niet alleen voor de legerleiding is dit een ramp, maar door de voortdurende dreiging van beschietingen door de Luftwaffe is de ontstane chaos ook voor de verdedigers levensvaarlijk. Op 11 mei houdt het bataljon door de verwarring praktisch op te bestaan als effectieve gevechtseenheid en trekken de troepen ten noorden en ten zuiden van het Wilhelminakanaal zich afzonderlijk van elkaar terug naar het westen.

Op 13 mei 1940 is Cornelis met de restanten van zijn onderdeel in Roosendaal terechtgekomen, waar hij die dag sneuvelt tijdens gevechten met de Duitsers. Cornelis is 31 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op Militair ereveld Grebbeberg in Rhenen.
(Bron: Brabantse Gesneuvelden)

Bron: Herinner U de namen, Stichting 18 September.

Cornelis wordt geboren op 1 november 1908 in Strijp bij Eindhoven. Als de oorlogsdreiging in 1939-1940 voor Nederland sterk toeneemt, wordt hij onder de wapenen geroepen en als sergeant ingedeeld bij de motorcompagnie van het 1e bataljon van het 27e Regiment Infanterie. Begin mei 1940 is dit bataljon gelegerd ten westen van de Zuid-Willemsvaart, tussen het Wilhelminakanaal en sluis 7 bij Helmond. Op 10 mei valt het Duitse leger Nederland binnen en ontstaat er een chaotische situatie aan Nederlandse zijde. Cornelis wordt met zijn onderdeel bevolen om het Wilhelminakanaal over te steken. Slechts een gedeelte van de eenheid krijgt dit voor elkaar, omdat dan de ontijdige opdracht wordt uitgevoerd de bruggen bij Lieshout op te blazen. Het bataljon raakt verdeeld en de overgestoken troepen lopen de Nederlandse bataljons aan de noordzijde van het kanaal ernstig voor de voeten, zodat ook deze eenheden uiteenvallen. Niet alleen voor de legerleiding is dit een ramp, maar door de voortdurende dreiging van beschietingen door de Luftwaffe is de ontstane chaos ook voor de verdedigers levensvaarlijk. Op 11 mei houdt het bataljon door de verwarring praktisch op te bestaan als effectieve gevechtseenheid en trekken de troepen ten noorden en ten zuiden van het Wilhelminakanaal zich afzonderlijk van elkaar terug naar het westen. Op 13 mei 1940 is Cornelis met de restanten van zijn onderdeel in Roosendaal terechtgekomen, waar hij die dag sneuvelt tijdens gevechten met de Duitsers. Cornelis is 31 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op Militair ereveld Grebbeberg in Rhenen.

Bron: Brabantse Gesneuvelden