Jacob van der Grient

GRIENT van der (Jacob, roepnaam Jaap), geboren te Rotterdam op 13 mei 1913. Hij trouwt in 1936 en woont in 1944 met zijn vrouw en kinderen in de Rotterdamse wijk Blijdorp, op het adres Noorderhavenkade 23a. Bij de razzia van 11 november 1944 wordt Jaap opgepakt, hij is dan 31 jaar en kantoorbediende. In een groep van ongeveer 250 mannen moet Jaap naar verzamelplaats Nenijto. Na uren in de regen te hebben gestaan, moet hij lopend naar station D.P., om met een goederentrein te worden weggevoerd. De trein vervoert zo’n 1.500 mannen en in iedere wagon worden 60 mannen gepropt, die elk gedurende zes dagen en zeven nachten slechts 35 cm2 tot hun beschikking hebben, nauwelijks de trein kunnen verlaten en amper eten en drinken krijgen. Op 17 november 1944 bereiken zij Neurenberg-Märzfeld, waar zij over twee groepen worden verdeeld. Jaap moet eerst naar het Durchgangslager für Ostarbeiter in Neumarkt in der Oberpfalz en arriveert, in dienst van de Spoorwegen, op 23 november 1944 in Neurenberg-Zollhaus. Daar bevindt zich een reusachtig spoorwegemplacement, dat voortdurend wordt gebombardeerd. De mannen moeten onder andere de gebombardeerde baanvakken herstellen. Zij worden ondergebracht in het Gemeinschaftslager aan de Bauerfeindstraße 24, gevestigd in een oud-schoolgebouw dat bij aankomst onder water staat. Op 19 en 20 februari 1945 maken de mannen twee vreselijke dagen mee. Eerst staat een trein met uitgemergelde Hongaarse joden de gehele dag op het spoorwegemplacement, bewaakt door weldoorvoede SS’ers. De Rotterdammers zijn er getuige van hoe de lijken van de onderweg overleden joden worden overgebracht naar andere goederenwagons, die al tot de nok toe gevuld zijn met lijken. Daarna maken zij enorm angstige momenten mee tijdens een 2,5 uur durend bombardement; zij kruipen door het oog van de naald. Eind februari 1945 besluit Jaap met enkele lotgenoten naar Zwitserland te vluchten. Wanneer ze na 65 km Treuchtlingen hebben bereikt, komen ze terecht in een hevig bombardement. Jaap raakt hierbij zwaargewond en wordt opgenomen in een ziekenhuis. Wanneer hij bijna is hersteld, en nog in het ziekenhuis verblijft, volgt op 11 april 1945 een nieuw bombardement, waarbij Jaap het leven laat. Mogelijk wordt Jaap eerst begraven in een massagraf, maar later heeft hij een herkenbaar graf met een eigen steen, onderhouden door een Duitse dame. Wanneer de familie (moeder en zus) in 1956 bericht krijgt dat Jaap op 12 april van dat jaar is herbegraven op het Nederlands Ereveld in Frankfurt-Oberrad, is men zeer ontstemd en ontdaan. De familie vindt zich onvoldoende ingelicht, met herbegraven in Loenen had men kunnen leven maar niet met herbegraven binnen Duitsland en bovendien is men de grafsteen (familie-eigendom) kwijt. Na de oorlog treft het noodlot wederom de familie. Op 17 september 1947 wordt het jongste dochtertje (1944) vlakbij huis – op de hoek van de Noorderhavenkade en de Sonmansstraat- overreden door een langzaam rijdende vrachtauto. Ze wordt met een schedelbreuk naar het Bergwegziekenhuis gebracht, waar ze nog dezelfde ochtend overlijdt aan haar verwondingen. Jaaps vrouw hertrouwt in augustus 1951.

Bron: Stadsarchief Rotterdam