Geeske Postma

Ate de Boer en zijn vrouw Geeske boden tijdens de Tweede Wereldoorlog een veilig onderkomen aan het joodse meisje Betty de Bruin uit Leeuwarden. Het gezin van Betty werd tijdens de oorlog weggevoerd uit Leeuwarden. Samen met haar moeder wist ze te ontsnappen en via een aantal onderduikadressen kwam ze uiteindelijk terecht bij de familie De Boer in Wijckel. De familie De Boer was zich bewust van de gevaren, maar koos voor de hulp aan de onderduikster uit ideële motieven. Betty werd volledig opgenomen in het gezin De Boer en naar buiten toe werd ze als nichtje van Geeske voorgesteld. De zoon van de buren werkte voor de bezetter, maar Betty speelde gewoon met zijn zusje. - Na de oorlog bleek dat alleen Betty en haar moeder de oorlog hadden overleefd. Vader Aron zuster Dora en broer Herman de Bruin waren omgekomen. -Ook het Lemster gezin de Jong verbleef enkele maanden bij de familie De Boer. Het gezin dat bestond uit zes personen en een joodse onderduiker verbleef bij de familie De Boer vanaf februari 1945. -Uitreiking op 29 januari 2009 -Bron: Friesch Dagblad, 30 januari 2009 - Yad Vashem-medaille voor 'tante Geeske en oom Ate' -Door Susan van der Vegt - Met gevaar voor eigen leven liet de familie de Boer uit Wijckel in de Tweede Wereldoorlog Joden onderduiken. Onder hen was Betty de Bruin. Voor haar waren - het helden. Ze zorgde er voor dat het echtpaar postuum de Yad Vashemmedaille kreeg. - BALK - ,,Mensen zeuren tegenwoordig zo snel over aantasting van hun privacy. Maar moet je eens zien wat oom Ate en tante Geeske hebben opgegeven toen - ik daar mocht onderduiken." De Joodse Betty de Bruin zat de laatste vijftien maanden van de Tweede Wereldoorlog ondergedoken bij de familie De Boer in Wijckel. Als dank vroeg ze de Yad Vashem-medaille voor het echtpaar aan, een onderscheiding van het gelijknamig Israelisch instituut ter herdenking van de Joodse slachtoffers van - de holocaust. - ,,Ze waren net getrouwd en hadden een zoontje van een jaar. Ze wisten heel goed dat ze hun leven riskeerden door mij in huis te nemen", zegt de inmiddels 77-jarige De Bruin. ,,Toch hebben ze het gedaan, het waren helden. En altijd zo ontzettend aardig." - De Bruin hoort haar vader begin jaren veertig nog zo zeggen 'dat de oorlog niet naar Nederland zou komen'. Maar een paar jaar later vallen de Duitsers Nederland binnen en worden haar vader, zus en broer door de Duitsers opgepakt en weggevoerd. Betty en haar moeder Henriette Italie weten te ontsnappen. Via verschillende adressen kan Betty bij de familie De Boer blijven en haar moeder vindt - onderdak bij het gezin Strikwerda uit Balk. Omdat Betty net als Geeske de Boer donker haar en donkere ogen heeft, gelooft de buitenwereld het leugentje om - bestwil dat ze haar nichtje is. - Maar De Bruin was niet de enige die bij het gezin terecht kon. Ook het complete gezin De Jong uit Lemmer kon in Wijckel verblijven. Twee volwassenen, vier kinderen en het Joodse meisje Alie. De Jong zat bij het verzet en werd daarom gezocht. ,,Allemaal op die twee kleine slaapkamers en de zolder", kan De Bruin zich nog herinneren. Uit ideële motieven nam het hervormde gezin De Bruin in huis. Na de oorlog vertelde Ate de Boer jongere generaties op basisscholen over de oorlog. En altijd had hij een foto van Betty bij zich. Betty en haar moeder konden uiteindelijk na veel moeite hun huis in Leeuwarden terugkrijgen. Inmiddels is De Bruin naar Hilversum verhuisd. - Omdat het echtpaar De Boer is overleden, nam oudste zoon Johan de Yad Vashem onderscheiding gistermiddag in ontvangst. Dat gebeurde in de raadszaal van Balk, tevens de zaal waar Ate en Geeske vroeger in het huwelijk zijn getreden. De Bruin is blij dat ze iets heeft kunnen terugdoen voor de familie, al zit haar nog wel iets dwars. ,,Ik had ook een onderscheiding aan moeten vragen voor het echtpaar Strikwerda uit Balk. Zij hebben mijn moeder onderdak gegeven en goed behandeld. Zij verdienen - deze eer ook." -Bron: Leeuwarder Courant 30 januari 2009 , pag. 12

Bron: Een Laatste Saluut