Jacobus Bernardus Adrianus Maria Kieft

Ook bekend als: Jacques

Jacques wordt geboren op 22 oktober 1920 in Baarn, als zoon van de katholieke banketbakker Jacobus Kieft en Wilhelmina Linthorst. Op jonge leeftijd helpt hij zijn vader in de bakkerij, maar geleidelijk aan ontwikkelt hij zich tot een enthousiast amateurkunstenaar en tekenaar. Samen met zijn broer Karel is hij actief in de katholieke jeugdbeweging en gaat werken als ontwerper en etaleur. Als Jacques tijdens de Duitse bezetting de oproep krijgt om zich te melden voor de Arbeitseinsatz, de gedwongen tewerkstelling in Duitsland, besluit hij met zijn broer onder te duiken bij zijn oom, verzetsman Jan Linthorst in Oisterwijk. Daar zet Jacques zich in als hulpverlener voor de pilotenhulplijn; hij verzamelt bonnen en geld voor de onderduikers en vervoert samen met Jan Brunnekreef geallieerde piloten per fiets naar het verzet in Tilburg. Begin juli 1944 worden Jan Linthorst en Jan Brunnekreef door de Duitsers gearresteerd en komt hun verzetswerk aan het licht. Op 19 juli wordt ook Jacques in het huis van zijn oom gearresteerd. Diezelfde dag wordt hij naar de SD-Polizeigefängnis in Haaren gebracht, waar hij wordt verhoord. Op 30 juli wordt Jacques overgebracht naar kamp Vught. Jan Linthorst en Jan Brunnekreef worden daar gefusilleerd. Op dinsdag 5 september 1944, ‘Dolle Dinsdag’, wordt kamp Vught door de SS geëvacueerd. De mannelijke gevangenen worden naar concentratiekamp Sachsenhausen gestuurd. Ruim een maand lang wordt hij daar als dwangarbeider aan het werk gezet in de vliegtuigfabrieken van Heinkel-Werke Oranienburg. Half oktober 1944 wordt hij naar Neuengamme bij Hamburg gedeporteerd en doorgezonden naar het buitenkamp in Wittenberge, waar hij opnieuw als dwangarbeider in een fabriek wordt gezet. Als in februari 1945 het buitenkamp wordt geëvacueerd, keren de gevangenen terug naar Neuengamme. Begin april 1945 wordt Jacques op dodenmars gezet naar krijgsgevangenenkamp Sandbostel, waar hij levend, maar ernstig verzwakt aankomt. De gevangenen worden er aan hun lot overgelaten in een met prikkeldraad omzoomd gedeelte van het kamp. Medio april 1945 breekt een opstand uit onder de Sovjetgevangenen in het kamp. De opstand wordt aanvankelijk door de bewakers met extreem geweld neergeslagen, met honderden doden tot gevolg, maar op 29 april zou het kamp worden bevrijd. De bewakers zijn dan op de vlucht geslagen en hebben honderden gevangenen meegevoerd op dodenmars. Wanneer en onder welke omstandigheden Jacques overlijdt, is niet bekend. Hij komt ergens in april 1945 in Sandbostel om het leven, mogelijk als gevolg van mishandeling en uitputting, of als slachtoffer van de opstand. Jacques is 24 jaar geworden. Pas in de jaren vijftig wordt zijn lichaam in een massagraf geïdentificeerd; tot die tijd werd aangenomen dat Jacques wellicht aan boord van de Cap Arcona in de Lübecker Bocht was omgekomen. Jacques vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen. In Oisterwijk draagt sinds 2012 een park in de verzetswijk zijn naam.

Bron: Brabantse Gesneuvelden