Maria Josepha Cornelissen-Verhoeven

Ook bekend als: Miet Pauw, Miet of Mieke Pauw, Miet

Maria Josepha Cornelissen-Verhoeven (Hoogstraten (België), 30 november 1898 - Breda, 10 september 1944) was een Belgische winkelier, die tijdens de Duitse bezetting vanuit de in Noord-Brabant gelegen Belgische enclave Baarle-Hertog actief was voor de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO). Zij hielp onderduikers aan schuiladressen, tot ze op 9 september 1944 werd gearresteerd en na gevangenschap in Breda werd geëxecuteerd. Postuum ontving zij het Verzetsherdenkingskruis.

Bron: Stichting WO2Net | Oorlogsbronnen.nl

Maria, in de wandel “Miet Pauw” of “Miet” genoemd, wordt geboren op 30 november 1898 in het Belgische Hoogstraten, waar ze opgroeit. Tijdens de Eerste Wereldoorlog is ze al actief in het verzet; dan helpt ze vluchtelingen de beruchte ‘dodendraad’ langs de Belgisch-Nederlandse grens te passeren. Na de Eerste Wereldoorlog huwt ze Hugo “Pauwke” Cornelissen en samen gaan ze in Baarle-Hertog wonen. Daar werkt Hugo als postbode, terwijl Miet een textielwinkel opent. Het gezin Cornelissen krijgt vijf zonen en drie dochters. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vindt Miet zichzelf weer terug in het verzet tegen de Duitsers. Ze helpt vluchtelingen, onderduikers, joden en krijgsgevangenen via haar contacten met smokkelaars aan schuiladressen. Ook in de hulplijn voor neergeschoten geallieerde piloten is zij nauw betrokken. In de vroege ochtend van 9 september 1944 wordt ze na verraad samen met haar man door de Duitsers gearresteerd. Ook de twee in het verzet actieve marechaussees Geert Gerritsen en Adriaan van Gestel, die op dat moment bij het gezin Cornelissen verblijven, worden opgepakt. Met zijn vieren worden ze dan naar het gebouw van de Koninklijke Militaire Academie in Breda overgebracht en daar hardhandig verhoord. Hugo wordt dan vrijgelaten, maar zijn vrouw en de twee marechaussees brengen de nacht in de cel door. De volgende ochtend wordt het drietal naar de Galderse Heide (‘Schiethei’) gebracht en om tien voor tien gefusilleerd. Hun naakte lichamen worden in Baarle-Nassau voor de Hollandse kerk gedumpt, waar de dominicanessen zich spoedig over hen ontfermen. Miet is 45 jaar geworden. Ofschoon Miet eigenlijk de Belgische nationaliteit had, wordt ze wegens de uitzonderlijke grenssituatie tussen Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, ook als Noord-Brabants oorlogsslachtoffer herdacht. Haar zoon en derde kind Fons zou later benoemd worden tot burgemeester van Baarle-Hertog.

Bron: Brabantse Gesneuvelden