Josephus Antonius Maria van den Dries

Ook bekend als: Sjef

Sjef wordt geboren op 23 maart 1920 in Tilburg. Kort na het einde van de oorlog in Europa wordt hij, vermoedelijk als lid van de Binnenlandse Strijdkrachten, ingedeeld bij het 7 (III) Bataljon Stoottroepen, dat in de zomer van 1945 in Vught wordt opgericht. Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Als niet lang daarna de Britten en Nederlanders aanstalten lijken te maken om het oude, koloniale gezag te herstellen, breekt de periode van de Bersiap (‘wees paraat’) aan waarin met name buitenlanders en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. Voor de vervulling van zijn dienstverband wordt Sjef naar Nederlands-Indië gezonden om de rust en het Nederlandse gezag in de archipel te herstellen. Met de Alcantara vertrekt hij, na verdere uitrusting te hebben ontvangen in het Engelse Wokingham, op 12 oktober 1945 naar Nederlands-Indië. Admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het geallieerde South East Asia Command (SEAC), heeft echter met ingang van 2 november 1945 een landingsverbod uitgevaardigd voor Nederlandse troepen op Java en Sumatra, zodat de Alcantara moet uitwijken naar Malakka aan de Maleise kust. De Nederlanders arriveren zodoende op 11 november 1945 op het vasteland in kamp Dusun Tua. Met het landingsverbod willen de Britten voorkomen dat het conflict in de archipel escaleert tot een grootschalige oorlog waar zij met hun daar aanwezige troepenmacht in meegesleurd zouden worden. Het eiland Bangka voor de kust van Sumatra valt buiten de Britse blokkade, zodat Martinus’ eenheid daar op 10 februari 1946 kan debarkeren. Enkele dagen later, op 14 februari, sneuvelt Sjef in Pangkalpinang nadat een schot in de borst hem fataal heeft getroffen. Sjef is 25 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.

Bron: Brabantse Gesneuvelden