Samuel Kloots

Samuel Kloots werd geboren in Amsterdam, maar groeide deels op in Antwerpen, waar zijn familie werkte in de diamantindustrie. Na het overlijden van zijn moeder en het hertrouwen van zijn vader, keerde hij op zestienjarige leeftijd terug naar Amsterdam. In de jaren dertig raakte hij betrokken bij de sociaaldemocratische Belgische Werkliedenpartij en werd in 1937 als verpleger uitgezonden naar Spanje om te vechten in de Spaanse Burgeroorlog. Hij vocht in verschillende belangrijke veldslagen, zoals bij de Rio Jarama, Guadalajara, Brunete, Teruel en de Slag om de Ebro, waarbij hij deel uitmaakte van de Internationale Brigades. Na de ontbinding van deze brigades keerde hij eind 1938 terug naar Nederland. Kort voor de Duitse inval in 1940 vluchtte Kloots uit Nederland en sloot zich aan bij de Vrije Fransen, waar hij werd opgeleid tot parachutist en radiotelegrafist. In 1942 trad hij toe tot de Prinses Irene Brigade, een Nederlandse eenheid met een groot aandeel joodse soldaten. Tijdens de bevrijding van Nederland vocht hij onder meer op Walcheren en aan de Maas, waar hij pelotonscommandant was. Na de oorlog bleek dat bijna zijn hele familie, zowel in Antwerpen als Amsterdam, was vermoord in Auschwitz en Sobibor. Hij hertrouwde in 1945 met Eva van Beem, die ook familie verloor in de Holocaust. Samen kregen ze twee kinderen en woonden in Amsterdam-Zuid. Samuel Kloots overleed op 85-jarige leeftijd. Zijn familie herdacht hem als een moedig man die streed tegen onderdrukking en voor vrijheid.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)