Joannes Martinus Catharina Vereijken

Ook bekend als: Jan Vereijken

Jan wordt geboren op 23 december 1925 in Tilburg, waar hij tijdens de oorlogsjaren werkt als aanknoper in de textielindustrie. In 1945, kort na het einde van de oorlog in Nederland, meldt hij zich als oorlogsvrijwilliger voor dienst in Ermelo. Daar wordt hij ingedeeld bij het 1-8 Regiment Infanterie, een bataljon dat is voortgekomen uit de Binnenlandse Strijdkrachten die op de Veluwe en in de Achterhoek actief waren. Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Als kort daarop de Britten en de Nederlanders aanstalten lijken te maken om het oude koloniale gezag te herstellen, breekt de periode aan van de Bersiap (‘wees paraat’), waarin met name buitenlanders en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. Voor Jan en zijn bataljon betekent dit dat ze niet, zoals eigenlijk de bedoeling was, voor bewakingstaken naar Duitsland worden gezonden, maar dat ze via Engeland afreizen naar de Oost om daar de rust en het Nederlandse gezag te herstellen. Midden oktober komt Jan aan in het Engelse Aldershot, waar de Nederlanders militaire uitrusting in ontvangst nemen. Zo kort na het einde van de Duitse bezetting is de Nederlandse strijdmacht nog in opbouw en is dan nog sterk afhankelijk van Britse legerdump. Eind oktober vertrekt Jan met de Nieuw Amsterdam naar Nederlands-Indië voor de vervulling van zijn plicht. De Britse admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het South East Asia Command (SEAC), heeft echter met ingang van 2 november een landingsverbod uitgevaardigd voor Nederlandse militairen op Java en Sumatra. Deze maatregel moet voorkomen dat het geweld in Indië escaleert tot een grootschalige oorlog, waarin de Britse troepen in de archipel betrokken zouden raken. Het verbod leidt tot heftige verontwaardiging bij de Nederlandse militairen die moeten uitwijken naar Malakka, waar ze maandenlang de tijd doden met aanvullende training. Op 20 november gaat Jan aan land in Koeala Ketjil. Pas op 8 maart 1946, na de opheffing van het verbod, kan hij bij Batavia aan land gaan. Vier dagen later wordt Jan gelegerd in Meester Cornelis en neemt vandaaruit deel aan patrouilles in de omgeving. Jan is amper een week in Indië, als hij op 15 maart 1946 tijdens gevechten met de opstandelingen sneuvelt in Klender, even ten oosten van Batavia. Hij is 20 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.

Bron: Brabantse Gesneuvelden