Johannes Cornelis Verberkt

Ook bekend als: Jan

Jan wordt geboren op 22 september 1921 in Boxmeer als een van de negen kinderen van Christiaan Verberkt en Gertruda Broekmans die een gemengd landbouwbedrijf hebben aan de Rijkevoortseweg. Gedurende de bezettingsjaren verleent de familie veelvuldig onderdak aan joodse onderduikers en jongeren die de Arbeitseinsatz, de verplichte tewerkstelling in Duitsland, willen ontlopen. Om in hun leeftocht te voorzien, worden via de lokale ondergrondse en sympathiserende ambtenaren op het distributiekantoor voedselbonnen geregeld. Jan en zijn broer Cor onderhouden hiervoor contacten met de plaatselijke afdeling van de Ordedienst (OD). Om aan zijn arbeidsplicht te ontkomen, gaat Jan werken bij het missiehuis Sint Paul te Arcen, van de missionarissen van Mariannhill. Veel van deze kloosterlingen zijn wegens hun Duitse nationaliteit voor de krijgsdienst opgeroepen, zodat Jan dichtbij huis kan gaan werken op het missiehuis. Begin september 1944 wordt het missiehuis bezocht door veldmaarschalk Walter Model om de verdediging van de Westwall te organiseren. Jan krijgt te horen dat de Duitsers voornemens zijn om Limburg, van Gennep tot Roermond, rechtstreeks bij Duitsland in te lijven. Om niet aan de verkeerde kant van de grens terecht te komen, steekt Jan laat in de avond zwemmend de Maas over, waarna hij zich meldt bij zijn verzetsgroep in Boxmeer. Vanaf dat moment zit hij thuis praktisch ondergedoken en houdt zich bezig met sabotageacties om de Duitse tegenaanval op de inmiddels genaderde geallieerde troepenmacht zoveel mogelijk te hinderen. Zo strooit hij spijkerkoppen uit over de weg en verzet hij wegwijzers en verkeersborden. Op 30 september 1944 maakt Jan deel uit van de groep die de uitspanning Mazenburg van Toon Verdijk gebruikt om Duitse bewegingen aan de overkant van de Maas te observeren. Hij verricht daarvoor gevaarlijk werk als contactpersoon tussen de wachtposten aan weerszijden van de uitspanning. Diezelfde dag wordt hij vlak voor het binnentreden van het café plotseling door Duits vuur getroffen. Het Duitse peloton, dat ongemerkt de Maas was overgestoken, blijft daarna de verzetsstrijders in Mazenburg onophoudelijk onder vuur nemen, zodat zijn kameraden de dodelijk gewonde Jan niet in veiligheid kunnen brengen. Hij blijft voor de ingang liggen, waar hij kort daarna bezwijkt. Jan is 23 jaar geworden. Het café wordt in brand geschoten en de laatste verzetsstrijders door de Duitsers over de Maas afgevoerd. Het stoffelijk overschot van Jan raakt in de deuropening van het brandende gebouw half verkoold. Ondertussen weet de familie thuis niet wat er met Jan is gebeurd; niemand die aanwezig was op de Mazenburg en aan Duitse gevangenschap was ontkomen, kon precies uitleggen wat er was gebeurd. Zijn familie blijft nog maanden in onzekerheid achter. Midden maart 1945 keert Toon Verdijk terug naar zijn ouderlijk huis Mazenburg, om te kijken in hoeverre het gebouw nog bewoonbaar is. Ongemerkt vinden ze daar Jans lichaam, maar kunnen hem niet identificeren en begraven hem ter plaatse. Eind mei 1945 ontvangt de familie Verberkt het noodlottige bericht van Jans overlijden uit onverwachte hoek: Onno Pieters uit Geleen, een van de afgevoerde verzetsstrijders van Mazenburg, heeft de Duitse kampen overleefd en kan de familie op de hoogte brengen van wat er is gebeurd. Niet lang daarna wordt zijn lichaam met militaire eer herbegraven. Jan vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen.

Bron: Brabantse Gesneuvelden