Sint Klijnsma

Sint en Fokke Klijnsma, broers uit het Duitse Gronau die later in Overdinkel woonden, vertrokken in juni 1937 naar Spanje om te vechten in de Spaanse Burgeroorlog. Over hun achtergrond is weinig bekend, maar hun deelname aan het conflict bracht veel verwarring over hun lot. Aanvankelijk werd gemeld dat Sint gesneuveld was, terwijl later bleek dat hij ernstig gewond raakte aan het been tijdens gevechten bij het Ebro-front in juli 1938. Hij werd uiteindelijk in december 1938 gewond terug naar Nederland gerepatrieerd. Fokke, die bijziend was, zou volgens berichten eerder gesneuveld zijn bij de gevechten rond Brunete in 1937. Sint Klijnsma vocht aan de zijde van de Republikeinse regeringstroepen tegen Franco en raakte daarbij zwaar gewond. Na zijn terugkeer uit Spanje bleef hij politiek actief; hij was lid van de Communistische Partij Nederland (CPN) tot 1965 en stond met zijn familie bekend als communistisch. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leidde zijn staatloosheid tot problemen met de Duitse bezetters, waaronder twee arrestaties. Pas in 1966 kreeg Sint zijn Nederlandse nationaliteit terug, nadat hij die bewust had verloren toen hij in 1937 in het Spaanse leger ging vechten. Zijn ervaringen in Spanje en de oorlogsjaren maakten diepe indruk op hem. Ondanks zijn verwondingen en politieke betrokkenheid bleef hij werkzaam in Overdinkel en hield hij zich op de achtergrond. Zijn verhaal illustreert de complexe rol van Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog en de nasleep daarvan tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)