Willem Jan Scheffelaar

Willem Jan wordt geboren op 27 december 1903 in Bergen op Zoom als derde van de vier zoons van Antonie Scheffelaar en Wilhelmina Disco. Nadat hij de HBS heeft doorlopen, studeert Willem Jan medicijnen aan de universiteit van Utrecht. Hij behaalt er zijn artsdiploma in 1927. Een jaar later trouwt hij in Utrecht met Catharina Wiersma, met wie hij later een gezin sticht. Korte tijd na zijn afstuderen verbindt Willem Jan zich aan de Militaire Geneeskundige Dienst van de Koninklijke Landmacht, waar hij werkzaam is bij de hospitalen in Den Haag en Breda. In 1939 wordt hij bevorderd tot Officier van Gezondheid. Tijdens de mobilisatie is hij werkzaam als commandoarts bij het stafkwartier van de territoriale bevelhebber in Overijssel en Gelderland. Vanaf 1 december 1940 wordt Willem Jan aangesteld als geneeskundige bij de Arbeidsinspectie in Breda, waar zijn werk verschillende keren wordt onderbroken door verblijf in het buitenland. Van 24 juli 1943 tot 21 maart 1944 wordt hij naar Duitsland gebracht, waar hem de geneeskundige verzorging van Nederlandse reserve-officieren in krijgsgevangenschap wordt opgedragen. Op 6 september 1944, een dag na ‘Dolle Dinsdag’, worden in Breda op last van de Duitsers auto’s gevorderd. Bij Willem Jan thuis wordt niet direct opengedaan, waarna een huiszoeking volgt. Dan treffen de Duitsers een oude dienstrevolver in huis aan die volgens Willem Jan van zijn schoonvader is. Voor de Duitsers die in deze laatste maanden van de oorlog iedereen die gewapend wordt aangetroffen zonder proces doodschieten, is het echter genoeg om hem van gewapend verzet te verdenken en af te voeren naar de Ortskommandantur. Daar wordt hij diezelfde dag nog door de beruchte Duitse Feldwebel (sergeantmajoor) H.A.F. Wiegand gefusilleerd, mogelijk met Willem Jans eigen revolver. Naast Willem Jan staat voor het vuurpeloton de Bredase kunstenaar Frans de Bruin die een dag eerder is gearresteerd. Willem Jan is 40 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen. De kleding die hij op het moment van executie aanhad, is bewaard gebleven; bebloed en het overhemd nog met het kogelgat van zijn executie. Zijn kleinkinderen vinden deze in een zak bij de zolderruiming van hun vaders woning. De kledingstukken zijn met enkele persoonlijke documenten overgedragen aan het Verzetsmuseum in Amsterdam.

Bron: Brabantse Gesneuvelden