Ga direct naar: Hoofdnavigatie
Ga direct naar: Inhoud

Hendrik Boersma

Raard, 18 april 1892 - locatie onbekend, 27 oktober 1980

In april 1943 kreeg de 18-jarige Hélène Mainzer een bevel van de Duitsers om zich te melden voor deportatie naar een zogenaamd werkkamp. In plaats van aan dat bevel gehoor te geven, verscholen zij zich met een paar vrienden, die allemaal in Enschede woonden. Via het contact met een verzetsbeweging werden Hélène en haar vriendin Mirjam Seligman naar een tijdelijk adres in de stad gebracht, waarna Hélène verhuisd werd naar het huis van de familie Boersma in het dorp Foudgum (Friesland). Dat gebeurde op een kar, waarop zij zich onder strobalen had verstopt. Hendrik en Zwaantje Boersma vertelden aan niemand dat zij haar in huis hadden, uit vrees dat haar donkere uiterlijk zou verraden dat ze joods was. Hélène kreeg een kamer op zolder, waar zij de gehele onderduikperiode heeft gezeten. Wanneer er bezoek kwam, verborg zij zich in een speciaal daarvoor ingerichte schuilplaats in een kast. De familie Boersma heeft haar goed verzorgd en haar levensomstandigheden zo aangenaam mogelijk gemaakt. - Behalve Hélène hebben Hendrik en Zwaantje ook plaats geboden aan Thea Windmuller tot zij, tegen de zin van haar gastfamilie in, verhuisde naar het adres van haar vriendje in Amsterdam. Enige tijd later vernamen Hendrik en Zwaantje dat Thea was opgepakt, en zij vermoedden (terecht) dat ze ook gedeporteerd was. Aangezien Thea een dagboek had bijgehouden, waarin ook de namen van de Boersma's en Hélène voorkwamen, zag Hélène zich gedwongen om bij hen weg te gaan. Zij verhuisde naar een ander dorp in Friesland, hoewel het huis van de Boersma's uiteindelijk nooit werd doorzocht. - De Boersma's - Hendrik, Zwaantje en hun twee zoons Dirk en Jan - waren allemaal betrokken bij het verbergen van de twee jodinnen, hoewel zij zich ten volle bewust waren van de gevaren. De familie kon de onrechtvaardigheid van de nazi's tegenover de joden niet verdragen en vond dat zij moesten ingrijpen, zonder dat zij daarvoor ooit zijn beloond. - Na de oorlog is Hélène naar Israël geëmigreerd, maar is ze altijd in contact gebleven met haar pleegouders uit de oorlog. -Op 11 september 1986 werden Hendrik Boersma en zijn vrouw Zwaantje Boersma-Kooistra door Yad Vashem erkend als Rechtvaardigen onder de Volkeren.

Bron: Een Laatste Saluut

Woonplaats (tijdens de oorlog)

Bronnen

Dit zijn de bronnen die bij Oorlogsbronnen bekend zijn over deze persoon.

  • Een Laatste Saluut

    Jacob (Jack) Kooistra (Zwaagwesteinde, 24 maart 1930 – Leeuwarden, 14 januari 2025) was een Fries journalist en amateurhistoricus. Hij wijdde zijn leven aan het documenteren van Nederlandse oorlogsslachtoffers en verzamelde nauwkeurig gegevens over duizenden mensen wereldwijd. Zijn werk zag hij als eerbetoon aan de slachtoffers. Bijzondere aandacht ging daarbij uit naar personen met een relatie tot de provincie Fryslân. Een register met ruim 7000 namen, gepubliceerd in zijn werken Een laatste saluut (2005) en Strijders, onderdrukkers en bevrijders (2008), werd jarenlang via het Fries Verzetsmuseum toegankelijk gemaakt en is nu, in samenwerking met WO2Net, te vinden op oorlogsbronnen.nl.

    Bekijk de bron
    Aanbieder
    Fries Verzetsmuseum

Afbeelding van Hendrik Boersma

Ontbreekt een portretfoto, of kan je ons helpen met een betere afbeelding van Hendrik Boersma, dan kan je deze hier toevoegen. Ook is het mogelijk om de bestaande portretfoto beter bij te snijden.

Heeft u bezwaar tegen de vermelding van deze persoon?

Laat het ons weten door een e-mail te sturen naar info@oorlogsbronnen.nl

Ontvang onze nieuwsbrief
De Oorlogsbronnen.nl nieuwsbrief bevat een overzicht van de meest interessante en relevante onderwerpen, artikelen en bronnen van dit moment.
WO2NETMinisterie van volksgezondheid, welzijn en sport
Contact

Vijzelstraat 32
1017 HL Amsterdam

info@oorlogsbronnen.nlPers en media
Deze website is bekroond met:Deze website is bekroond met 3 DIA awardsDeze website is bekroond met 4 Lovie awards