Luppe Leeuwerke

Luppe Leeuwerke, vaak aangeduid als Leeuwerik, was een Nederlandse schipper en actief lid van de Communistische Partij. Na gedwongen zijn schip te verkopen vanwege de economische crisis, vestigde hij zich in Haarlem, waar hij zich inzette voor de arbeidersbeweging en lid werd van de Centrale Bond van Transportarbeiders. Ondanks gebrekkig onderwijs leerde hij lezen en schrijven en bekleedde hij bestuursfuncties binnen de partij. In januari 1937 vertrok Leeuwerke als een van de eersten naar Spanje om te vechten tegen het fascisme tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Hij sloot zich aan bij het Tschapaiew-bataljon, onderdeel van de 13de Internationale Brigade, ook wel bekend als het "bataljon van de 21 nationaliteiten". Zijn moed en bekwaamheid leidden tot zijn bevordering tot onderofficier en groepsaanvoerder. Bij de strijd in de besneeuwde bergen bij Pitres toonde hij leiderschap en zorgde hij als een vaderfiguur voor zijn kameraden. In de nacht van 2 op 3 april 1937 werd Leeuwerke gedood tijdens de opmars bij Valsequillo, nabij Córdoba. Zijn dood werd betreurd door zijn kameraden, die hem herinnerden als een toegewijde en moedige strijder. Het Volksdagblad, het dagblad van de Communistische Partij Nederland, publiceerde in mei 1937 een in memoriam waarin zijn inzet en opoffering werden geprezen. Leeuwerke stierf op 42-jarige leeftijd in de strijd tegen het fascisme, waarbij hij zijn leven gaf voor vrijheid en rechtvaardigheid. Zijn vrouw, een Russische, kon pas hertrouwen nadat zijn dood officieel werd bevestigd door getuigenissen van mede-strijders.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)