Maurice Simon Coster

Maurice (Theo) Coster was een zoon van Coenraad Coster en Bertha Seijffers. Hij had een oudere zus, genaamd Freddy. Hun vader was drukker en was eigenaar van Drukkerij Coster. In 1935 begon Maurice op de Voorbereidende school No. 51, de kleuterklas de Zesde Montessorischool. In de zesde klas van de Zesde Montessorischool was hij een klasgenoot van Anne Frank. In het schooljaar 1941-1942 zaten hij en Anne in klas 1L2 van het Joods Lyceum. In haar dagboek schrijft Anne over hem als een van haar vele aanbidders. Maurice zat op scouting. Toen door de anti-Joodse maatregelen steeds meer werd verboden, werd een scoutinggroep voor Joodse kinderen opgericht, maar dat kon op een gegeven moment ook niet meer. Op 14-jarige leeftijd dook Maurice onder. Gedurende de oorlog zat hij op verschillende onderduikadressen. Als onderduikkind koos hij de naam Theo. Deze naam zou hij de rest van zijn leven blijven gebruiken. In 1955 emigreerde Theo naar Israël. Hij trouwde met Ora Rosenblat en kreeg twee zoons, Boaz en Gideon. Samen met zijn vrouw zette hij het bedrijf Theora op, gespecialiseerd in het ontwerpen en maken van speelgoed en spellen, waaronder Guess Who?, Magimizer, Zingo! en Go Pop. In 2008 maakte Theo een film, genaamd Classmates of Anne Frank, waarin hij en en vijf van zijn voormalige klasgenoten die de Holocaust hadden overleefd - Lenie Duizend, Albert Gomes de Mesquita, Jacqueline van Maarsen, Nanette Konig-Bliz en Hannah Pick-Goslar - hun persoonlijke verhalen en herinneringen aan Anne deelden. De film werd een jaar later gevolgd door een boek. In 2009 was Theo te gast in een speciale uitzending van het televisieprogramma De reünie', waarin vijftien oud-klasgenoten van Anne Frank elkaar opnieuw ontmoetten.​​​​ Bron persoonsgegevens. Adressen: Zuider Amstellaan 154, Amsterdam.

Bron: https://research.annefrank.org/nl/personen/4ac1d000-52e8-4e66-8e2e-0f5402dceecb/

Door de anti-Joodse maatregelen tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam Maurice, net als Anne Frank, op het Joods Lyceum terecht. Zij zaten samen in de klas, die door deportatie en onderduik steeds leger werd. Langzaam maar zeker werd er steeds meer verboden voor joden. Maurice zat op Scouting en vond dit leuk, maar dit werd verboden. Er is toen een Scoutinggroep voor Joodse kinderen opgericht, maar dat kon op een gegeven moment ook niet meer. Toen meer en meer mensen verdwenen en kinderen niet meer op school kwamen brachten de ouders hem naar een familie in Vaassen om onder te duiken. Maurice was toen 14 jaar. Hij zat gedurende de oorlog op verschillende onderduikadressen, onder de naam Theo. Maurice overleefde de oorlog en hield de naam Theo aan.

Bron: Vereniging Scouting Nederland