Lambertus Martinus Hendriks

Ook bekend als: Lambertus

Lambertus wordt geboren op 18 september 1902 in Dussen als zoon van Lambertus Hendriks senior en Alegonda van Dijk. Met zijn vrouw heeft hij zich in Batavia in Nederlands-Indië gevestigd, waar hij als soldaat dient bij het KNIL en student is aan de militaire muziekschool. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Lambertus als soldaat ingelijfd bij de infanterie van het KNIL en ingezet voor de verdediging van de kolonie. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt sporadisch nog heftige tegenstand, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942 capituleert het KNIL in Bandoeng. Diezelfde dag wordt Lambertus daar krijgsgevangen genomen en samen met duizenden andere Nederlandse militairen afgevoerd naar de Javaanse kampen. Later volgt transport naar Sumatra, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Pakanbaroe-spoorlijn die de oost- en westkust van het eiland met elkaar moet verbinden. De omstandigheden zijn er vergelijkbaar met die aan de langere Birma-spoorlijn. Werken aan het spoor betekent voor de gevangenen zeer lange dagen van extreem zware arbeid, terwijl ze blootstaan aan stelselmatige mishandeling, ongelukken en tropische ziekten. Ondertussen lijden ze ernstig gebrek aan adequate voeding, schoon water, medicijnen, kleding en onderdak. Duizenden krijgsgevangenen komen door deze ontberingen om het leven, of keren terug met permanent lichamelijk en geestelijk trauma. Ook voor Lambertus worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Op 27 februari 1945 wordt hij in verzwakte toestand opgenomen in het gevangenenhospitaal. Als gevolg van de inadequate zorg bezwijkt hij op 28 juli 1945 aan beriberi. Lambertus is 42 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.

Bron: Brabantse Gesneuvelden