Evert Hendrik Teunisse

Evert Teunisse verbleef kort in Spanje tijdens de Spaanse Burgeroorlog, waar hij betrokken was bij de Internationale Brigades. Zijn tijd daar leidde tot conflicten met mede-strijders, vooral over zijn inzet en houding. Terwijl sommigen hem beschuldigden van werkweigering en desinteresse, gaf Teunisse zelf aan dat hij vooral medische en technische hulp verleende, zoals het verzorgen van elektriciteit en het helpen bij het maken van kunstarmen. In augustus 1937 werd hij door de medische commissie geschikt bevonden voor het front, maar kort daarna verliet hij Spanje en keerde terug naar Parijs. Daar verklaarde hij dat hij naar Spanje was gegaan voor werk, niet om te vechten, en ontkende dat hij betrokken was bij het ronselen van strijders, een onderwerp dat veel controverse veroorzaakte in Nederlandse media. Teunisse was ook de eerste die de Nederlandse politie informeerde over strafkampen voor deserteurs in Spanje, waaronder het kamp 'Lucas', waar volgens hem zelfs een Fries was doodgeschoten. Na zijn terugkeer uit Spanje raakte hij in opspraak vanwege zijn politieke keuzes tijdens de Tweede Wereldoorlog. Vanaf oktober 1940 werkte hij vrijwillig in Duitsland bij de spoorwegen en sloot zich aan bij nationaalsocialistische organisaties, waaronder het NS Kraftfahrkorps in Brussel en later de Waffen-SS, wat hem zijn Nederlandse staatsburgerschap kostte. Over zijn leven na de oorlog is weinig bekend. Teunisse blijft een controversieel figuur, vooral vanwege zijn desertie in Spanje en zijn latere samenwerking met de nazi’s.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)