Constantinus Josephus van den Boom

Ook bekend als: Constantinus

Constantinus wordt geboren op 8 april 1918 in Roosendaal als zoon van Ferdinandus van den Boom en Ludovica Aerts. Hij groeit op in Huijbergen, waar zijn ouders kort na zijn geboorte naartoe verhuizen. Hij meldt zich voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt in 1939 als beroepsmilitair naar Nederlands-Indië. Daar vestigt hij zich in Bandoeng, de garnizoensstad van het KNIL op Java. Hij trouwt daar Halimah Neng uit Soekaboemi. In 1940 wonen ze in Buitenzorg, waar hun kind wordt geboren. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. Tokyo grijpt dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor Japan een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Constantinus onder de wapenen geroepen als infanteriesoldaat van de eenheid te Buitenzorg. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt sporadisch nog hevig verzet, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot de capitulatie. Dezelfde dag wordt Constantinus samen met duizenden andere Nederlandse militairen krijgsgevangen genomen en afgevoerd naar de kampen. Later volgt transport naar het vasteland van Zuidoost-Azië, waar Constantinus voor dwangarbeid wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Hij komt daar uiteindelijk terecht in het Thaise werk- en doorgangskamp Brangkasi, op ruim 200 kilometer van het oostelijke einde van de lijn. Werken aan de ‘dodenspoorlijn’ betekent lange dagen van extreem zwaar werk in het broeierig hete weer van de tropen. De voeding is zeer karig en er zijn nauwelijks medicijnen voorhanden tegen endemische ziekten. Ondertussen staan de gevangenen bloot aan mishandelingen en lopen grote kans in hun verzwakte toestand te verongelukken. Ook voor Constantinus worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Op 22 mei 1943 bezwijkt hij in Brangkasi aan de gevolgen van acute enteritis (in sommige bronnen wordt buikvliesontsteking genoemd als doodsoorzaak). Constantinus is 25 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op de oorlogsbegraafplaats te Kanchanaburi. Zijn weduwe en zoon migreren na de oorlog naar Nederland.

Bron: Brabantse Gesneuvelden