Gerardus Adrianus Cornelis Nieuwenhuis

Ook bekend als: Gerrit

Gerrit wordt geboren op 11 februari 1954 in Tilburg als jongste van de nog levende kinderen van Nol en Anna Nieuwenhuis. Na het doorlopen van de mulo wil hij graag in dienst bij de Koninklijke Landmacht en meldt zich daarom voor de opleiding tot onderofficier aan de KMS in Ermelo. Niet lang daarna, begin jaren ’70, volgt Gerrit parachutetraining op de militaire basis in Seedorf, tussen Bremen en Hamburg. Bij zijn kameraden wordt Gerrit op handen gedragen om zijn optimisme, humor en ijver. Hij heeft het in Seedorf uiteindelijk zo goed naar zijn zin dat hij bedingt na zijn aankomende diensttijd in Libanon terug te zullen keren. Sinds 1975 woedt daar burgeroorlog, na de inval van het Syrische leger in reactie op de destabiliserende invloed van de militante Palestinian Liberation Organisation (PLO). De PLO wordt naar het zuiden van het land verdreven en valt met regelmaat Israëlische doelen aan. In 1978 valt Israël hierop ook Libanon binnen, wat leidt tot ingrijpen door de VN-Veiligheidsraad. De raad eist de terugtrekking van het Israëlitische leger en roept daarvoor de United Nations Interim Force in Lebanon (UNIFIL) in het leven die moet toezien op de ordelijke aftocht van de Israëlische troepen en de Libanese regering moet ondersteunen bij het herstellen van haar gezag. Ook Nederland draagt met ingang van 1978 bij aan de missie. Gerrit is een van de ruim 9000 Nederlandse militairen die daarop in Zuid-Libanon worden ingezet. Hij arriveert in mei 1980 als sergeant van het 44 Pantserinfanteriebataljon en is verantwoordelijk voor de watervoorziening van de troepen. Over zijn ervaringen in Libanon laat hij richting zijn familie weinig los. Slechts zelden ontvangen zijn ouders post en de enkele keren dat hij telefonisch contact legt, vertelt hij dat het goed gaat. Totdat hij in de zomer van 1980 per post een cadeautje naar zijn moeder laat sturen, zeggende dat hij dan wegens ziekte haar verjaardag eind augustus zou missen. Op 5 september brengt de legeraalmoezenier de familie ervan op de hoogte dat Gerrits toestand snel verslechtert en dat hij in Haifa in het hospitaal ligt. Ze moeten met het ergste rekening houden. Het aanbod om hun zoon voor de laatste keer op te zoeken, grijpen zijn ouders met beide handen aan. Vroeg in de ochtend van de volgende dag, 6 september 1980, belt de legeraalmoezenier op met het bericht dat hun zoon die nacht aan zijn ziekte is overleden. Gerrit is 26 jaar geworden. Ondertussen blijkt het voor de blauwhelmen ondanks intensieve patrouilles, militaire interventies en het oprichten van check-points en wachtposten onmogelijk om op effectieve wijze de vrede te handhaven in Libanon. Nadat Israël in 1982 het land opnieuw binnenvalt, kan de missie zich enkel nog richten op hulpverlening aan de bevolking. In 1985 trekken de laatste Nederlandse troepen zich terug. Vijf jaar later, op 13 oktober 1990, komt met het Vredesakkoord van Taif een formeel einde aan de burgeroorlog, maar spanningen en oplaaiende conflicten blijven het land sindsdien teisteren.

Bron: Brabantse Gesneuvelden