Jacobus Gerrit van den Bosch

BOSCH van den (Jacobus Gerrit), geboren te Kralingen op 18 juni 1892. Hij trouwt in 1922 en woont in 1944 met zijn vrouw en twee kinderen in de Rotterdamse wijk Hillesluis, op het adres Beijerlandschelaan 167b. Wanneer op 10 november 1944 daar de razzia plaatsvindt is Jacobus 52 jaar oud en hoeft hij niet mee. Zijn 17-jarige zoon Koos moet echter wel mee. Na een paar dagen bereikt het bericht Rotterdam dat een grote groep Rotterdammers is aangekomen in Wezep. Omdat zijn moeder meent dat Koos het niet zal redden, reist Jacobus zijn zoon achterna. Hij treft zijn zoon wanneer die in colonne onderweg is van Kamp Wezep naar het treinstation. Maar bij het station gaat het mis. Zoon Koos probeert te vluchten maar loopt de verkeerde kant op, naar een groepje Duitse soldaten. Hij wordt ter plekke doodgeschoten. Jacobus gebruikt daarop zijn bokskwaliteiten en begint in te slaan op wat Duitsers. Voor zover bekend wordt Jacobus niet doodgeschoten maar doodgeslagen. Lang blijven de lichamen van Jacobus, zijn zoon en drie andere doodgeschoten razziaslachtoffers onvindbaar. Tot juli 1956. Bij graafwerkzaamheden voor de aanleg van een nieuwe handgranaatbaan op het militaire schietterrein te Wezep vindt men in de loop van 24 en 25 juli 1956 de stoffelijke resten van de vijf mannen. Op 21 augustus 1956 worden Jacobus en de andere mannen herbegraven op het Nationaal Ereveld Loenen. Omdat, in opdracht van de Minister van Justitie, de overlijdensakte van Jacobus al in 1953 was opgemaakt, kan zijn vrouw in 1955 hertrouwen.

Bron: Stadsarchief Rotterdam