Karel Wilhelmus van de Ven

Ook bekend als: Karel

Karel wordt geboren op 20 september 1928 in Vlierden en woont in Deurne. Als dienstplichtige komt hij in de zomer van 1948 op bij de Koninklijke Landmacht in ’s-Hertogenbosch, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het 6e Bataljon Regiment Stoottroepen. Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Karel voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Op 4 augustus 1948 vertrekt hij met de Sibajak naar de Oost, waar hij een maand later aan land gaat in Cheribon op Java. Zijn eenheid wordt daar actief als het 401 Bataljon Infanterie. Na een voortgezette tropenopleiding wordt Karel ingezet voor wachtdiensten. Zijn eenheid neemt niet actief deel aan de Tweede Politionele Actie van 19 december 1948 tot 5 januari 1949. Tactisch gezien is de Actie een succes; alle militaire doelen worden binnen de gestelde termijn gehaald en met de inname van het republikeinse centrum Djokjakarta en de arrestatie van de republikeinse regering, lijkt de onafhankelijkheidsbeweging politiek te zijn uitgeschakeld. Kort na afloop van de Actie blijkt dat succes echter een illusie; het revolutionaire leger is allerminst verslagen en ontketent met steun van de bevolking een ongekend gewelddadige guerrillastrijd. Voor de onder druk gezette Nederlandse militairen is het vrijwel onmogelijk om in de nieuw veroverde gebieden de veiligheid effectief te handhaven. Tegen deze achtergrond komt Karel bij de uitoefening van zijn functie op 26 juni 1949 in Tjimahi om het leven, als gevolg van een ongeluk. Hij is 20 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.

Bron: Brabantse Gesneuvelden