Petrus Nicolaas van Etten

Piet van Etten was het negende kind in een gezin met sterke communistische overtuigingen; zijn broers waren actief binnen de communistische beweging. Zelf sloot hij zich in 1932 aan bij de Communistische Jeugdbond en werd gearresteerd vanwege geweld tijdens een demonstratie. In juni 1937 vertrok hij naar Spanje om te vechten in de Spaanse Burgeroorlog, waar hij diende in de 11de en later de 15de Internationale Brigade. Hij werkte onder meer als censor bij de persdienst en werd door zijn kameraden benoemd tot politiek gedelegeerde van de Nederlandse vrijwilligers. Van Etten vocht aan het front, onder andere bij Brunete en Aragon, waar hij gewond raakte aan zijn hand door een explosief. Ondanks zijn verwonding meldde hij zich vrijwillig opnieuw voor het front. Uiteindelijk bleef hij achter bij Batea, waar hij zich opnieuw onderscheidde. Op 2 januari 1939 bevestigde het Spaanse Ministerie van Defensie dat Van Etten in juni of juli 1938 bij Teruel was gesneuveld. Dit gebeurde in een periode waarin de Republikeinse troepen zwaar onder druk stonden en de laatste internationale vrijwilligers Spanje verlieten. Na de oorlog was er lange tijd onduidelijkheid over zijn lot binnen de familie. Pas na een verzoek van de Communistische Partij Nederland aan Moskou, waar het archief van de Internationale Brigaden werd bewaard, kwam er duidelijkheid en werd een officieel overlijdensdocument verkregen. Piet van Etten wordt herinnerd als een toegewijde strijder en kameraad die zich onvermoeibaar inzette voor zijn medestrijders tijdens de Spaanse Burgeroorlog.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)