Theodor Moritz Metz

De econoom Theodor Metz was een kennis van Otto Frank. In 1922 trouwde Metz met de kunstenares Herta Baumgarten. Zij schreef bij het overlijden van Otto Frank - ze was inmiddels zelf weduwe - een condoleancebrief aan Fritzi Frank. Ten tijde van Otto Franks naturalisatie was Metz referentie voor hem. Ook bij de 'ontvijanding' speelde hij een rol. Metz was na de Eerste Wereldoorlog secretaris van het Eerste Nederlandse Koopmansgilde in Düsseldorf, daarna vanaf 1926 secretaris van de Nederlandsche Kamer van Koophandel voor Duitsland. Het Bankgeschäft Michael Frank was lid van deze Kamer. Begin jaren twintig hield hij spreekuren voor Nederlandse bedrijven die problemen ondervonden bij het afwikkelen van contracten in Duitsland. Toen ondanks de groeiende devaluatie in Duitsland steeds meer Nederlands-Duitse handelscontracten op basis van de gulden werden afgesloten, nam het aantal conflicten toe. Deze werden vooral door Metz beslecht. Hij kwam veel naar Nederland om met belanghebbenden te spreken. Otto Frank, Hortense Frank-Schott, Leni Elias-Frank en Erich Elias waren op 5 mei 1924 in Frankfurt bij hem te gast. Edith Frank was er op 25 oktober 1930. Zij tekenden allen het gastenboek. Op 13 december 1959 tekende Otto Frank hetzelfde gastenboek nogmaals. Door Otto's bemoeienissen nam het gezin van Metz na 1945 twee oorlogswezen op. Bij oprichting in 1923 en van 1927-’33 was Metz betrokken bij de Centrale Maatschappij voor Handel en Industrie; Otto Frank volgde hem in december 1933 op als commissaris. Metz stond in 1923 in relatie tot o.a. Dimitri von Saher en Paul Stanfield. Het hoofdkantoor van de Kamer van Koophandel werd in 1933 vanwege de veranderde politieke situatie in Duitsland naar Den Haag verplaatst en in april 1933 kwam het gezin Metz van Frankfurt am Main naar Den Haag. In mei 1939 werden ze bij wet tot Nederlander genaturaliseerd. Voortaan luidde zijn naam Theodoor Maurits Metz. Kort na de Duitse bezetting van Nederland eisten de Duitse autoriteiten dat de Joodse medewerkers van de Kamer ontslagen zouden. De Joodse Metz zag zich daardoor gedwongen 'vrijwillig' ontslag te nemen, maar ging vervolgens als 'adviseur' aan de slag. In werkelijkheid bleef Metz als directeur optreden. Maar in 1943 kwam hieraan een einde toen de Handelskamer door de Duitsers werd gesloten. In datzelfde jaar werd Metz met zijn gezin gedeporteerd. Gedurende de laatste oorlogsjaren zat het gezin in verschillende concentratiekampen, waaronder Theresienstadt. Het hele gezin overleefde. Na 1945 werd hij hoofdambtenaar op het Ministerie van Economische Zaken. Hij was voorzitter van de Liberaal Joodse Gemeente in Den Haag. Na de oorlog schreef Metz mee aan twee publicaties over de Duits-Nederlandse Handelskamer. Metz werd door Anne Frank Stichting benaderd voor advies in economische en Duitse aangelegenheden, en kwam eventueel in aanmerking voor een plaats in de Raad van Advies. Bron persoonsgegevens. Adressen: Unter den Eichen 12, Frankfurt am Main; Thomsonlaan 170, Den Haag, Kwartellaan 18 ('46).

Bron: https://research.annefrank.org/nl/personen/2cef6f9d-6c1a-4879-a71c-1de745d5eb52/