Simon Luitze

Simon Luitze, geboren rond 1908 in IJmuiden, was elektromonteur en lid van de Communistische Partij sinds 1932. In 1935 was hij kandidaat voor de gemeenteraad namens de CPH. Kort na zijn 28ste verjaardag vertrok hij in 1936 naar Spanje om deel te nemen aan de Spaanse Burgeroorlog. Hij sloot zich aan bij de Internationale Brigades en vocht in het Tschapajew Bataillon, een eenheid van 21 nationaliteiten. Luitze was de enige Nederlander die bijdroeg aan het gedenkboek van dit bataljon uit 1938, waarin hij de zware gevechten in de Sierra Nevada, Valsequillo en bij Brunete beschreef. Vooral de strijd bij Brunete noemde hij de zwaarste maar ook de mooiste, waarbij hij de kameraadschap benadrukte. Vanwege zijn idealen en ervaring kreeg Luitze een politieke functie als commissaris binnen het bataljon en later bij de 11e Brigade. In oktober 1937 volgde hij een opleiding voor politieke commissarissen in Pozo Rubio en was actief betrokken bij het verbeteren van de positie van Nederlandse strijders in de Brigades. Zijn moed en betrouwbaarheid werden in Komintern-verslagen geprezen. In maart 1938 nam hij deel aan het Aragon-offensief. Kort daarna, tijdens de zware gevechten bij Caspe, raakte hij vermist en werd vermoedelijk gedood. Zijn overlijden werd bevestigd in november 1938, waarna hij in IJmuiden werd herdacht met een moment van stilte tijdens een CPN-bijeenkomst. Luitze wordt herinnerd als een toegewijde en moedige strijder die zijn idealen tot het uiterste verdedigden in de strijd tegen het fascisme.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)