Johannes Cromsigt

Ook bekend als: Johan

Johannes wordt geboren op 15 januari 1925 in Schijndel. Als dienstplichtige komt hij op bij de Koninklijke Landmacht en wordt ingedeeld bij het oorlogsvrijwilligersbataljon 1-3 Regiment Infanterie. Direct na het einde van de Tweede Wereldoorlog is dit bataljon gelegerd in Zeeland en Noord-Brabant. In de zomer van 1945 wordt het eerst naar Coevorden en vervolgens naar Mönchengladbach verplaatst, waar het wordt ingezet voor de bewaking van Duitse krijgsgevangenen. Twee dagen na de capitulatie van Japan van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Zodra de Britten en Nederlanders aanstalten lijken te maken om het oude koloniale gezag te herstellen, breekt de periode van Bersiap (‘wees paraat’) aan waarin met name buitenlanders en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. Voor de vervulling van zijn dienstverband wordt Johannes naar Nederlands-Indië gezonden om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Op 8 november van dat jaar vertrekt hij eerst naar Aldershot in Engeland, waar voor verdere uitrusting wordt gezorgd. Op de 25e reist hij aan boord van de Johan van Oldenbarnevelt af naar de Oost. Admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het South East Asia Command (SEAC) heeft echter met ingang van 2 november tot grote woede van de Nederlandse militairen een landingsverbod uitgevaardigd voor Java en Sumatra, om te voorkomen dat de situatie daar escaleert tot grootschalige oorlog waarin de gestationeerde Britse troepen verzeild kunnen raken. De Johan van Oldenbarnevelt moet daarvoor uitwijken naar Ipoh in Brits-Malakka, waar het landingsverbod wordt afgewacht. Na de opheffing van het verbod gaat Johannes in maart 1946 aan land bij Batavia. Enkele weken later wordt zijn eenheid naar het gebied rond Bandoeng verplaatst, waar verschillende verspreide posten worden bezet. Op 9 december 1946 komt Johannes in het militair hospitaal van Batavia om het leven. Mogelijk is hij geveld door een endemische ziekte, of ernstig gewond geraakt. Hij overlijdt op 21-jarige leeftijd en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta. In Nederland laat hij een jonge weduwe achter.

Bron: Brabantse Gesneuvelden