Willem Wielders

Ook bekend als: Willem

Willem wordt geboren op 30 juni 1927 in Breda als zoon van Wouter Wielders en Catharina Boots. Zijn familie is afkomstig uit Wadenoijen bij Tiel, maar ten tijde van de oorlogsjaren woont hij in het Utrechtse Woudenberg. Kort na het einde van de oorlog in Nederland meldt hij zich als vrijwilliger voor militaire dienst bij het weer in opbouw zijnde Nederlandse leger. Hij wordt ingedeeld bij het 1-5 Regiment Infanterie dat in september 1945 in Wezep wordt gevormd vanuit de Utrechtse Binnenlandse Strijdkrachten en vrijwilligers uit de Betuwe. Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 hebben Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uitgeroepen. Als niet lang daarna de Britten en Nederlanders aanstalten lijken te maken om het oude, koloniale gezag te herstellen, breekt de periode van de Bersiap (‘wees paraat’) aan, waarin met name buitenlanders en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. Voor de vervulling van zijn dienstverband wordt Willem voorbereid op inzet in Nederlands-Indië, om daar de rust en het Nederlandse gezag te herstellen. In november reist hij af naar Aldershot in Engeland, waar de Nederlandse militairen Britse munitie en legeruitrusting in ontvangst nemen (het Nederlandse legers is zo kort na de oorlog nog sterk afhankelijk van Britse legerdump). Eind diezelfde maand reist hij met de Johan van Oldenbarnevelt naar de Oost. Admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het geallieerde South East Asia Command (SEAC) heeft echter met ingang van 2 november een landingsverbod uit voor Nederlandse troepen op Java en Sumatra. Met het verbod wil Mountbatten voorkomen dat de situatie escaleert tot een grootschalige oorlog waarin de nog in Nederlands-Indië aanwezige Britse troepen verzeild raken. De Johan van Oldenbarnevelt wijkt daarom uit naar Brits-Malakka, waar Willem wordt gelegerd in Ipoh. Daar wordt de afloop van het landingsverbod afgewacht met aanvullende trainng. Uiteindelijk kan Willem begin april 1946 bij Batavia debarkeren. Na aankomst wordt Willem doorgezonden naar Tjimahi, de oude garnizoensstad van het KNIL. Kort daarna wordt Willem in de zuidoostelijke sector van Bandoeng ingezet dat na intensieve patrouillegang en acties wordt veiliggesteld. Op 24 juli wordt hij overgeplaatst naar Padalarang voor de beveiliging van de konvooiroute Bandoeng-Buitenzorg, een cruciale verbinding waar veelvuldig aanslagen en hinderlagen plaatsvinden op de Nederlandse troepen. Vier dagen na aankomst in de nieuwe sector, op 28 juli 1946, komt Willem in Padalarang bij een vijandelijke actie om het leven. Hij is 19 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu. In zijn woonplaats Woudenberg wordt hij herdacht op het moment voor de omgekomen verzetsstrijders en Indiëgangers.

Bron: Brabantse Gesneuvelden