Cornelis Overbeeke

Kees Overbeeke groeide op in het vissersdorp Stavenisse op Tholen, waar hij tot 1927 woonde. Na het overlijden van zijn vader bleef zijn moeder achter met zeven kinderen. Kees vertrok naar Amsterdam en werd matroos bij de Maatschappij Nederland. In 1927 trouwde hij, maar zijn vrouw overleed al na een jaar. Als overtuigd communist besloot hij in 1936 als een van de eerste Nederlandse vrijwilligers deel te nemen aan de Spaanse Burgeroorlog. Hij vocht bij de Republikeinse Marine in Cartagena en voer op de trawler Rafael Archangel, waarschijnlijk als patrouilleschip. Eind 1937 keerde hij terug naar Amsterdam en bleef onder de radar van de autoriteiten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Kees gedwongen te werken in Duitsland, onder andere in de haven van Flensburg en in Kiel. Later dook hij onder in Amsterdam. Na de oorlog hervatte hij zijn werk als matroos op de Nederlandse koopvaardij, actief binnen de communistisch georiënteerde vakbond EVC. Hij voer onder meer op de Congostroom tussen Amsterdam en West-Afrika, waar hij een bemiddelende rol speelde tijdens een conflict in de haven van Bordeaux. In de jaren vijftig werkte hij ook bij de NV Reederij Amsterdam en hielp mee met het overbrengen van schepen naar Indonesië. Vanwege zijn communistische activiteiten werd Kees door de Binnenlandse Veiligheidsdienst in de gaten gehouden, maar gezagvoerders prezen zijn rechtvaardigheidsgevoel en positieve invloed op jonge matrozen. In 1951 hertrouwde hij en vond later werk als scheepsschilder aan de wal. Vanaf 1978 woonde hij met zijn vrouw in een bejaardenhuis in Amsterdam-Slotervaart, waar hij vlak voor zijn 87ste verjaardag overleed.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)