Theodorus Wilhelmus van den Boogaard

Ook bekend als: Theo van den Bogaard

Theo wordt op 13 februari 1921 geboren in Orthen in s-Hertogenbosch en werkt als hoogspanningsmonteur. Tijdens de Duitse bezetting is hij actief in het verzet als lid van de Knokploeg Margriet. Het is een van de actiefste verzetsgroepen in Noord-Brabant die vooral in het noordoosten van de provincie verschillende overvallen, sabotageacties en liquidaties op zijn naam heeft staan. Het bekendste slachtoffer van de groep is de gehate politieagent Piet van Bussel, ‘de Kin’, ook bekend als de ‘schrik van ’s-Hertogenbosch’.

Midden september is Theo in Eindhoven om de geallieerde opmars daar te steunen. Terwijl hij op 17 september 1944, een dag voor de bevrijding van de stad, de telefooncentrale van de PTT probeert te redden, wenkt hij vanuit het raam naar wat hij aanziet voor Engelse soldaten. Het blijken echter Duitse militairen in Engels uniform te zijn die Theo ogenblikkelijk onder vuur nemen. Theo wordt op slag gedood. Hij is 23 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen. (bron: Brabants Gesneuvelden)

Hij is in 1944 tijdelijk begraven op het Sint Catharinakerkhof in Eindhoven.
Hij is in november 1944 herbegraven in s-Hertogenbosch en weer later overgebracht naar het Ereveld Loenen.

Bron: Herinner U de namen, Stichting 18 September.

Theo wordt op 13 februari 1921 geboren in Orthen in 's-Hertogenbosch en werkt als hoogspanningsmonteur. Tijdens de Duitse bezetting is hij actief in het verzet als lid van de Knokploeg Margriet. Het is een van de actiefste verzetsgroepen in Noord-Brabant die vooral in het noordoosten van de provincie verschillende overvallen, sabotageacties en liquidaties op zijn naam heeft staan. Het belangrijkste slachtoffer van de verzetsgroep is Hermanus Apeldoorn, de NSB-burgemeester van Oss, op 10 augustus 1944. Ook zijn ze twee dagen daarvoor betrokken bij de liquidatie in ’s-Hertogenbosch van collaborateur Piet van Bussel, ‘de Kin’, die door Nijmeegse verzetsstrijders wordt doodgeschoten. Theo weet te ontkomen aan de klopjacht die daarop volgt. Midden september is Theo in Eindhoven om de geallieerde opmars daar te steunen. Terwijl hij op 17 september 1944, een dag voor de bevrijding van de stad, de telefooncentrale van de PTT probeert te redden, wenkt hij vanuit het raam naar wat hij aanziet voor Engelse soldaten. Het blijken echter Duitse militairen in Engels uniform te zijn die Theo ogenblikkelijk onder vuur nemen. Theo wordt op slag gedood. Hij is 23 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen.

Bron: Brabantse Gesneuvelden