Jacob Dijkstra

Jacob Dijkstra was de oudste van zeven kinderen en werkte aanvankelijk als rijwielmonteur. Op zijn achttiende trad hij in dienst bij het Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger (KNIL) en diende vijf jaar in Nederlands-Indië. In maart 1937 keerde hij eervol ontslagen terug naar Amsterdam, maar al snel vertrok hij in augustus 1937 naar Spanje om deel te nemen aan de Spaanse Burgeroorlog. Samen met andere Amsterdamse vrijwilligers sloot hij zich aan bij de Internationale Brigades, die vochten tegen het fascistische Franco-regime. Tijdens het Franco-offensief in Aragon in 1938 werden de internationale strijders teruggetrokken naar Catalonië, waar Jacob zich in de zomer van dat jaar bevond in Badalona, nabij Barcelona. Kort daarna verdween hij spoorloos. Vermoed wordt dat hij is omgekomen in de zware gevechten bij de rivier de Ebro tussen juli en september 1938, mogelijk begraven in een massagraf zonder naam. Pogingen van zijn familie om meer informatie te verkrijgen, leverden geen resultaat op. Zijn naam verdween uiteindelijk van de militaire lijsten met de aantekening dat hij door de oorlogsomstandigheden niet meer te berechten was. Jacob Dijkstra’s verhaal illustreert de inzet van Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog en de onzekerheid en tragedie die vele van hen troffen. Zijn lot blijft onbekend, maar zijn deelname aan de strijd tegen het fascisme markeert een belangrijk hoofdstuk in zijn leven en in de geschiedenis van internationale solidariteit tijdens die turbulente periode.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)