Johannes Hendrik (John) Fernhout (pseudoniem: Ferno)

John Fernhout, geboren in een artistiek milieu als zoon van schilderes Charley Toorop en filosoof Hendrik Fernhout, ontwikkelde zich tot een invloedrijke documentairemaker en oorlogscameraman. Na een moeizame schooltijd begon hij als assistent van filmmaker Joris Ivens, van wie hij het vak leerde. In de jaren dertig sloot hij zich aan bij de marxistisch georiënteerde Vereeniging van Arbeiders-Fotografen, die sociale fotografie als wapen in de klassenstrijd inzette. In 1937 werkte Fernhout als cameraman mee aan de film The Spanish Earth, geregisseerd door Ivens, over de Spaanse Burgeroorlog. Ze filmden het dagelijkse leven, de strijd van het Republikeinse volksleger en de impact van de oorlog op dorpen als Fuentidueña de Tajo. De film, met commentaar van Ernest Hemingway, toonde niet alleen het oorlogsgeweld maar ook maatschappelijke veranderingen zoals collectivisatie. Fernhout maakte tijdens deze periode ook naam als oorlogsfotograaf. Na Spanje reisde hij met Ivens naar China om de strijd tegen Japan vast te leggen in The 400 Million. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Fernhout in de Verenigde Staten, waar hij leiding gaf aan de filmafdeling van het Nederlands Informatie Bureau en films maakte over de oorlogssituatie in Suriname, de Antillen en Canada. Na de oorlog keerde hij terug naar Nederland en maakte onder meer de film Gebroken dijken over de watersnood op Walcheren. Fernhout’s huwelijk met Eva Besnyö strandde, en hij trouwde later in de VS met Polly Korchien, met wie hij een zoon kreeg. Zijn latere werk richtte zich op documentaires in Europa en Israël, waar hij tot 1980 woonde. Zijn film Sky over Holland (1967) won een Gouden Palm in Cannes. Politiek verschoof Fernhout van links naar het midden, maar zijn betrokkenheid bij sociale en politieke thema’s bleef zichtbaar. Hij overleed in 1987 in Jeruzalem, nog actief in zijn filmcarrière.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)