De schrijfster is een plm. 40-jarige huisvrouw; haar man is rijksveeteeltconsulent. Zij schrijft een - pas in december 1940 werkelijk begonnen - algemeen oorlogsdagboek, met weinig persoonlijks. Ook wat plaatselijke gegevens

De schrijver, plm. 45 jaar oud, ziekendrager bij de GGGD en ploegcommandant van de Luchtbeschermingsdienst, beschrijft summier de hulpverlening die hij krachtens zijn beroep verricht: in februari en maart 1945 vergezelt hij voorts transporten kinderen tot Zwolle en Beilen (in het kader van het I.K.O.R.). Hij vermeldt voornamelijk feiten, onemotioneel.

De beschrijving van de inhoud van dit dagboek is beperkt openbaar. Hij is slechts raadpleegbaar na verkregen toestemming van de directeur van het NIOD. Voor bezoekers die deze toestemming willen hebben, ligt een formulier bij de balie van de studiezaal van het NIOD.

De schrijver is directeur van het bijkantoor Waalwijk van het Gewestelijk Arbeidsbureau Tilburg; 38 jaar oud. In zijn dagboek beschrijft hij de plaatselijke gebeurtenissen in Waalwijk in de laatste oorlogswinter; tevens wat uit het dagelijks leven

De schrijver, technisch tekenaar bij de P.T.T., plm. 30 jaar oud, beschrijft vrij kort het dagelijks leven van hem en zijn gezin

Tussenstation.

De schrijfster is een 65-jarige lerares Engels aan de R.H.B.S. te Venlo. Het dagboek, ontstaan uit een brief aan een zuster of vriendin, zeer geregeld bijgehouden, beschrijft het leven in Venlo - frontgebied van september 1944 af. In januari 1945 evacueert de schrijfster naar St. Anna Parochie in Friesland, in juni keert zij terug. Feiten en emoties, nauwkeurig beschreven

De schrijver is 22-23 jaar, theologisch student. Uit zijn dagboek zond hij als proef twee fragmenten in. (Andere gedeelten zijn wel aangevraagd, maar nooit ontvangen). Ze zijn min of meer uitgewerkt, bijgeschaafd, vooral wat de stijl betreft. Beschreven worden de gebeurtenissen in Nijverdal en omgeving in de betreffende perioden

Van dik hout zaagt men planken. Oorlogsherinneringen van Leo Brocken (pseudoniem voor Leendert Brakel). Document bestaat uit deel 1, 2, 3a en 3b. Deel 1: Van gijzelaar tot dwangarbeider. Deel 2: Winter in het Zwarte Woud. Deel 3a: Wachten moet je steeds opnieuw leren. Deel 3b: Het blijft wachten.

De schrijver is een ruim 30-jarige laboratorium-assistent bij Philips te Eindhoven. Hij schrijft een algemeen oorlogsdagboek met veel plaatselijk nieuws en over zijn persoonlijk leven datgene wat direct aanwijsbaar door de oorlog bepaald werd. Naarmate de oorlog vordert wordt het dagboek uitgebreider. Het is soms direct, soms uit aantekening geschreven

De schrijfster is een Joodse vrouw, plm. 36 jaar oud. Zij beschrijft in dit, in april 1945 tot stand gekomen, relaas haar lotgevallen tijdens de bezetting. Haar man werd gedeporteerd, zelf dook zij, als verpleegster vermomd, onder en bewoog zich tamelijk vrij

Vrij kort hongerwinterdagboek van een ruim 30- jarige lasser, getrouwd, met een 4-jarig pleegkind. Hij is werkzaam bij de firma Beynes, welk bedrijf in september 1944 in staking gaat. Hij beschrijft het dagelijks leven. Het allereerste begin is achteraf geschreven

De schrijver is plm. 76 jaar, oud-leraar stenografie, ontwerper van een stenografiesysteem, uitgever van stenografische leermiddelen. Zijn dagboek schreef hij, behalve voor zich zelf, hoofdzakelijk voor familieleden in Den Haag. Naast vermelding van wat algemeen oorlogsnieuws beschrijft het de plaatselijke gebeurtenissen in Ede, niet zonder gevoel, maar erg kort. Er spreekt godsdienstzin uit. Het dagboek ...

De schrijver is een 25-jarige jongeman, sergeant (boekhouder van beroep). Hij wordt in mei 1940, zonder in gevecht te zijn geweest, door de Duitsers gevangen genomen en verblijft in Duitsland achtereenvolgens in de krijgsgevangenkampen Bocholt en Neubrandenburg en wordt tewerkgesteld in Seestadt Wismar. Half juni keert hij naar zijn woonplaats Rotterdam terug. - Het werkje is achteraf uit aantekeningen ...

De schrijver is een jonge man, plm. 25 jaar oud, huisschilder van beroep. In juli 1943 gaat hij in krijgsgevangenschap. Hij zit in verschillende kampen, werkt, op een Baustelle en op het land. Van zijn ervaringen houdt hij dagboek. Hij beschrijft de dagelijkse bezigheden en gebeurtenissen en geeft uitdrukking aan zijn verlangen naar huis. De repatriatie is omslachtig: via Italië, vandaar gedeeltelijk ...

De schrijver, een inwoner van Apeldoorn, gaat, nadat reeds mensen bij weigering zijn doodgeschoten en met meer terechtstellingen gedreigd is, naar het 0.T.kamp te Eefde om aan de IJsel te spitten. Over zijn ervaringen in de korte periode dat hij daar was, vertelt hij in zijn dagboek. Zijn vrouw weet een Ausweis voor hem te krijgen en hij komt vrij

De schrijver is arts, 51 jaar oud, en geneesheer-directeur van het R.K. Sanatorium "Dekkerswald" in Groesbeek. Het zijn de gebeurtenissen in en met deze inrichting, die hij in zijn dagboek beschrijft. De inrichting komt al spoedig in bevrijd gebied, maar dichtbij oorlogsrumoer en -gevaar te liggen. Toch ziet men, op aanraden der geallieerde autoriteiten, van evacuatie af, met inderdaad vrij goede ...

"Dwangarbeider 1942-1943-1944-1945" Getekende titelpagina

De schrijver is plm. 34 jaar oud, constructeur-vliegtuigbouwer-groeps-leider bij Fokker. Het eerste deel van zijn dagboek bestaat voornamelijk uit korte, sobere en zakelijke notities, met humor geschreven, die rekenschap geven van de bij Fokker gepleegde sabotage. In augustus 1944 wordt de schrijver met een tiental anderen voor korte tijd uitgestuurd naar de Junkers-fabrieken in Dessau. In de kritieke ...

Zeer uitgebreid hongerwinterdagboek, waarbij herhaaldelijk, harmonisch ingevoegd, wordt teruggegrepen naar voorafgaande perioden uit de bezettingstijd. De in het voorwoord expliciet uitgesproken bedoeling van het dagboek was: de beschrijving van het dagelijks leven van de gewone burger. Oorlogsnieuws wordt daarom niet of nauwelijks vermeld. De schrijver is een bijna 40-jarige onderwijzer, die, met ...

De schrijver is een plm. 64-jarige ingenieur. In mei, juni en november 1943 en januari 1944 geeft hij een overzicht van de algemene toestand op die tijdstippen. Na september 1944 wordt het geschrift meer een dagboek, met oorlogsnieuws, plaatselijke gebeurtenissen, enige reactie en wat dagelijks leven. - Sommige stukken zijn in een ander handschrift geschreven.