Nieuwerkerkepolder, (1714) 1715-1965

Inleiding Ligging: Gemeente Arnemuiden Kadastrale grootte: 112 ha. Belastbare oppervlakte: 110.7701 ha. Hoogteligging: 0,9 M tot 1,3 M. + N.A.P. Bedijkt: 1661. De stad Middelburg verwierf in 1632 het grootste deel van de heerlijkheid Nieuwerkerke, welke in de zestiende eeuw onder water was gelopen. De stad Arnemuiden en de Markies van Veere hadden hiertegen bezwaren, omdat zij van mening waren dat ook zij rechten op de schorren hadden. Na de bedijking van de Middelburgsche polder in 1644 stelden in 1657 de thesauriers van Middelburg aan het stadsbestuur voor om de schorren aan de noordoostzijde van deze polder te bedijken, waardoor er een smallere en diepere stroomgeul in het Arnemuidse Gat zou ontstaan. In 1660 werd er door de Staten van Zeeland octrooi verleend tot bedijking van het grootste gedeelte van de schorren. Een jaar later, in 1661, werd de bedijking uitgevoerd op kosten van de stad Middelburg en de ambachtsheren van Sint Joosland. De nieuwe dijkage werd genoemd naar de vroegere heerlijkheid Nieuwerkerke. De polder is in de loop van zijn bestaan viermaal onderwater gelopen. De eerste maal brak de zeedijk in het Arnemuidse Gat door tijdens de stormvloed van 26 januari 1682. Op 23 november 1704 bezweek de zeedijk op de oostelijke hoek van de polder, als gevolg van opschuiven van de vaargeul van het Sloe in westelijke richting. De verlorengegane gronden werden in 1766 teruggewonnen tot de Suzannapolder. De in 1704 aangelegde inlaagdijk van de Nieuwerkerkepolder vormt de scheiding tussen deze twee polders. Op 1 oktober 1807 liep de polder onderwater door het uitspringen van de zeesluis. Deze doorbraak zou te wijten zijn geweest aan de nalatigheid van de aannemer, die bij de vernieuwing van de sluis de hulpkade niet voldoende had versterkt, zodat de vloed vrij spel kreeg. Als gevolg van de overstroming van de Suzannapolder gedurende de stormvloed van 1 februari 1953 liep het water ook over de scheidingsdijk de Nieuwerkerkepolder in. Op 4 maart daaraanvolgend was de polder weer waterv rij. Door de aanleg van de spoorweg op Walcheren in 1872 werd het Arnemuidse Gat afgedamd. Daardoor kon de polder het water niet meer lozen op het Sloe. Door middel van duikers en een nieuwe watergang werd de afwatering via de polders Wilhelmina en Oranje op de polder Walcheren gebracht. Na de ingebruikname van het gemaal Kleverskerke in 1938 wordt het polderwater daar naar toe afgevoerd. Het oudste gedeelte van het archief is slechts fragmentarisch aanwezig. In 1799 is een inventarisatie van het archief gemaakt. In 1943 is er een inventarisatie gemaakt door dr. W.S. Unger. Voor de inventarisatie besloeg het archief een lengte van 1,5 meter. Na inventarisatie en selectie tot vernietiging bleef er 1,2 meter over. Walraven en Polderdijk, Nieuw- en Sint Joosland, blz. 261-272. Wilderom, Tussen Afsluitdammen en Deltadijken III, blz. 85, 87. Encyclopedie van Zeeland deel II, blz. 389.