Collectie van het bedrijf Jac. Dekker's Zaadteelt en Zaadhandel - met persoonlijk archief, 1892-2018

Bereik en inhoud In 1923 wordt aan de Holleweg te Heiloo een pakhuis gebouwd. Het pakhuis is bedoeld voor de opslag van kool- en graszaden. Nadat Jacob Dekker, een boerenzoon uit Koedijk, in 1917 zijn handel in zaden begon is het namelijk in korte tijd dermate uitgegroeid, dat er een pakhuis van 8 bij 15 meter voor nodig is. Het pakhuis ligt gunstig, dichtbij het spoor wat onmisbaar is voor het transport van de zaden. Om welke zaden het precies gaat is onbekend. Wel wordt uit de archiefstukken duidelijk dat veldslazaad een belangrijk verkoopproduct moet zijn geweest. Voor de inkoop bezocht Jacob geregeld de zaadmarkt in Hoorn, daarnaast werkte hij ook met contracttelers. De zaadhandel beperkte zich niet alleen tot Nederland, vooral in Duitsland en Frankrijk waren er belangrijke handelspartners. De jaren twintig waren een succesperiode voor de handel van Jacob Dekker. Het is in deze periode dat Jacob en zijn vrouw Annie twee kinderen krijgen. Op 2 oktober 1925 wordt zoon Jan Jacob Dekker geboren en op 26 december 1926 volgt zijn zusje Everdina (Dien) Dekker. In 1930 wordt Jacobs zaadhandel een naamloze vennootschap. Voor het oprichten van een NV waren tenminste twee aandeelhouders nodig, dus vraag Jacob zijn zwager Nico Geertsema om mede-eigenaar te worden. Geertsema’s inbreng is echter beperkt. Hij heeft niet alleen maar twee van de vijftig aandelen, ook wordt hij verder niet betrokken bij de zaadhandel. Wel waren de heren officieel verplicht om jaarlijks een aandeelhoudersvergadering te houden, wat in de praktijk vooral een gelegenheid was om bij te kletsen. De notulen zijn hiervan bewaard. Ondanks dat de handel stagneert in de jaren dertig is het voor Jacob belangrijk dat het pakhuis wordt uitgebouwd. Dit gebeurt in 1933, waardoor de vloeroppervlakte twee en een half keer zo groot wordt. Hoewel de opslagruimte niet groter hoefde te worden door de slechte handel, werd het pakhuis waarschijnlijk vergroot voor de zaadbehandeling. Jacob wilde zich meer toespitsen op het schonen en drogen van zaden en daarvoor waren flinke drooginstallaties nodig. De uitbreiding van het pakhuis was ook gunstig voor de periode die volgde, hoewel Jacob dit niet van te voren heeft geweten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog functioneerde het pakhuis niet alleen als opslagplaats voor zaden, maar ook voor inboedels. Veel huizen moesten van de Duitse bezetter ontruimd worden en mensen konden zo hun inboedel kwijt bij Jacob. De kantoorruimte in het pakhuis werd echter vanaf 1944 ook voor andere doeleinden gebruikt. Regelmatig vonden er in deze ruimte bijeenkomsten plaats van het binnenlandse verzet. Jacob Dekker werd door de in 1944 gevormde Binnenlandse Strijdkrachten benoemd tot plaatselijk commandant van Heiloo en Egmond. Ook speelde het pakhuis in de laatste maanden van de oorlog een belangrijke rol bij de opslag en verdeling van de voedingsmiddelen van het Rode Kruis. Wanneer Jacob Dekker in 1954 plotseling overlijdt, neemt zijn zoon Jan de zaak over. Jan stopt hiervoor zijn carrière al militair. Hij begon als dienstplichtig militair in Indonesië tijdens de onafhankelijkheidsoorlog en eindigde als eerste luitenant bij de artillerie. Jan is een hele andere ondernemer dan zijn vader en beperkt de export tot een paar vaste afnemers. Ook wordt veldslazaad nog het enige product dat het bedrijf levert. Jan is meer een man van zekerheden en regelmaat. Hij heeft geen interesse in de groei of uitbouw van het bedrijf. In plaats daarvan interesseert Jan zich in de lokale politiek. Hij komt in 1966 voor de VVD in de gemeenteraad van Heiloo en blijft daar voor drie perioden, daarna wordt hij aangesteld als wethouder tot 1990. Jan Dekker trouwt eerst met Eef Dekker (geen familie), maar dit huwelijk strandt. Na de scheiding hertrouwt Jan met Miny Evers in 1974. In 2012 overleed Jan Dekker, waarna Miny de zorg draagt over het pakhuis. Zij verkoopt het pakhuis in 2015 aan Jacky Mol. Zij heeft er een plek van verbinding van gemaakt. Verbinding tussen verschillende mensen en verbinding tussen het verleden en het heden, door het oorspronkelijke karakter van het pakhuis te behouden. Miny Evers heeft dit archief geschonken aan het Regionaal Archief, nadat het archief door Teus Twigt bij elkaar was gezocht in het pakhuis en het voormalige familiehuis van de familie Dekker. Op basis van het archief materiaal heeft Teus Twigt een boek gepubliceerd over het pakhuis van de familie Dekker: *Pakhuis Dekker. Een monument in Heiloo *(Arnhem, 2016).